از الدحیل غول نسازیم!

ابدأ قصد نداریم از حالا براى دو مسابقه پرسپولیس- الدحیل که در شهریور ماه به صورت رفت و برگشت برگزار خواهد شد " پیش بازى " بنویسیم! اما آینده نگرى نه تنها در ورزش و فوتبال که در هر زمینه اى نیکو و پسندیده است.

من سرسوزنى به آمار و ارقامى که رسانه ها از عملکرد فنى الدحیل منتشر مى کنند و از این تیم یک غول شکست ناپذیر مى سازند ، کار ندارم چرا که خودم هر دو مسابقه این تیم مقابل ذوب آهن اصفهان را به دقت دیده ام و بر اساس همین دو مسابقه باورم این است که پرسپولیس مى تواند برنده میدان الدحیل باشد.

الدحیل که همین چندروز پیش ٨ بازیکنش به اردوى ملى دعوت شدند ، بر خلاف دیگر تیم هاى باشگاهى قطرى تنها از دو بازیکن خارجى سود مى برد، یک بازیکن برزیلى و یک بازیکن اهل کره جنوبى.

جمال بلماضى مربى این تیم توانسته فوتبالى هجومى و به مواقع لزوم سرعتى ( نسبت به تیم هاى عربى که فوتبال را با حوصله و طمأنینه بازى مى کنند) را در این تیم جا بیندازد و شاید این تنها برترى الدحیل نسبت به دیگر تیم هاى گردن کلفت حاشیه خلیج فارس باشد.

ذوب آهن در بازى رفت تا دقیقه ٧٥ بر این تیم برترى داشت و زمانى مسابقه را واگذار کرد که مردانش عملأ از نفس افتاده بودند( چیزى که در پرسپولیس سراغ نداریم) ضمن این که ذوب آهن فرصت هایی را از دست داد که پرسپولیس و علیپور پیوسته مترصد چنین فرصت هایی هستند.

از این ها گذشته اگر ذوب آهن حتى یک سوم هواداران پرسپولیس را داشت ، به همین باخت هم تن نمى داد.

به هر روى بر خلاف آن چه گفته مى شود و شنیده مى شود ، الدحیل اصلأ و  ابدأ تیم شکست ناپذیرى نیست و پرسپولیس و برانکو از همین امروز باید این روحیه را در بازیکنان خود جا بیندازند که در قطر بازنده نیستند و در آزادى نفس الدحیل را خواهند گرفت به شرط این که در این دو مسابقه شاهد بعضى محافظه کارى هاى برانکو نباشیم که حکایت مرگ و زندگى است این بار !

چنین بادا...

نویسنده: امیر یزدجردى