بررسی عوامل شکست خانگی استقلال شفر

زور استقلال به السد نرسید... این ساده‌ترین تعبیر برای بدترین شکست «استقلالِ شفر» است. استقلالی که از روز آمدن وینفرد تا به حال این‌چنین سردرگم، تسلیم و بازنده مطلق نشان نداده بود.

کارشناسان بزرگ فوتبال جمله معروفی دارند که از دتمار کرامر به ارث برده‌اند؛ «یک تیم خوب هم حق دارد روز بد داشته باشد.» استقلال مقابل السد روز بدش را به نمایش گذاشت، اما باید پذیرفت این تیم از قبل از آغاز بازی به حریف باخته بود. هیچ جای استقلال شبیه تیمی که توان بردن السد را داشته باشد، نبود.

بررسی عوامل اصلی شکست استقلال قطعاً نتیجه را برنمی‌گرداند، اما شاید از تکرار چنین فاجعه‌ای جلوگیری کند. با هم این عوامل را بررسی می‌کنیم.

اول: قدرت تیم حریف؛ بله، بدون تعارف، السد از استقلال قوی‌تر بود، آن‌قدر قوی‌تر که اگر آن گل آماتوری را نمی‌خورد و نیمه اول گل اول را می‌زد، شاید شمار گل‌هایش تا تعداد انگشتان یک دست هم می‌رفت. السد حتی بدون ژاوی و گابی هم از استقلال بهتر بود.

دوم: دست خالی شفر؛ خیلی‌ها به این تفسیر اعتراض دارند و معتقدند دست شفر خالی نبود، اما انصافاً از آن تیمی که استقلال را به مرحله یک‌چهارم آسیا رساند، چند نفر مقابل السد غایب بودند؟ داریوش شجاعیان مصدوم، امید نورافکن، امید ابراهیمی، مجید حسینی، سرور جپاروف و مامه تیام بودند که استقلال از گروه مرگ، با لبخند صعود کرد و از ذوب‌آهن چغر هم به سلامت گذشت و به السد رسید. در غیاب این ۶ نفر که باشگاه ۴ نفرشان را مفت از دست داد و یک نفرشان (جپاروف) هم زیادخواه شده بود و باید می‌رفت، واقعاً دست شفر برای بردن السد خالی بود. در واقع استقلال در همان فصل نقل و انتقالات، در همان شب‌های بی‌مزه پندارتایم (!) به السد باخت.

سوم: اشتباه پشت اشتباه؛ این درست که تنها گل استقلال هم روی اشتباه دروازه‌بان حریف به ثمر رسید و حضور انبوه تماشاگران طرفدار استقلال دروازه‌بان جوان حریف را به اشتباه انداخت، اما اگر در السد یک نفر اشتباه کرد،   در استقلال همه مرتکب اشتباه شدند، از تماشاگری که بعد از گل سوم به جای تلاش برای برگرداندن تیم به بازی، شعار بی‌غیرت سر داد تا شفر که تعویض‌هایش واقعاً بد بود و از سیدمهدی رحمتی که به السدی‌ها پاس طلایی داد تا پنالتی بگیرند و میخ آخر را محکم روی تابوت آبی‌ها بکوبند تا دانشگر، پژمان منتظری، الحاجی‌گرو و تقریباً تمام آبی‌پوشان و حتی اصغر حاجیلو که برگه تعویض را اشتباه نوشته بود. استقلال بعد از زدن یک گل اتفاقی، کلکسیونی از اشتباهات را مرتکب شد تا ببازد.

چهارم: استراتژی اشتباه؛ شفر در کنفرانس خبری پس از بازی گفت: تمام گل‌های بازی محصول اشتباه بود و می‌شد نه گل بزنیم و نه گل بخوریم. حق با شفر است، چون استقلال هیچ برنامه‌ای برای گل زدن نداشت و در نقطه آغاز می‌خواست برای گل خوردن بازی کند. استقلال سردرگم، بی‌برنامه از همه بدتر «ترس‌خورده» بازی کرد و بعد از آن گل ناگهانی و اتفاقی، تحت تأثیر فضای ورزشگاه، برای دقایقی هم احساساتی شد، اما از این شکست درس بزرگی گرفت. اگر وقتش و البته اعصابش را دارید، یک بار دیگر بازی را تماشا کنید...

از استقلال ۴ تا پاس سالم رو به جلو نمی‌بینید، اما در عوض السد نه تنها در پرسینگ توپ، یار و فضا موفق نشان داد و از همان زمین استقلال، فضا را برای آبی‌پوشان تنگ می‌کرد که در انتقال توپ هم سریع ظاهر می‌شد. بازیکنان السد اگر ضربه‌های آخر را از روی شکم سیری نمی‌زدند، الان اوضاع چنان وخیم‌تر بود که حتی نمی‌توانستیم دلخوش به معجزه باشیم.

اگر منطقی باشیم استقلال را باید حذف شده بدانیم، اما قشنگی فوتبال به همین غیرقابل پیش‌بینی بودنش است. شاید هنوز هم برای استقلال راهی باشد. آخ، اگر راهی باشد... چه می‌شود اگر بشود.