افت پرسپولیس و برانکو؛ بد بود به فاجعه تبدیل شد!

 انتظارات از قهرمان دو فصل گذشته رقابت های لیگ برتر طبعا بسیار بالا خواهد بود، پرسپولیسی که با اختلاف فنی بسیار بالا از دیگر مدعی ها در صدر قرار می داشت، قطعا باید برای روزهای اینچنینی برنامه ریزی می کرد! چرا که قطعا دیگر تیم ها برای کاهش فاصله فنی خود با این تیم تدابیری را در دستور کار قرار می دادند و قرار نبود که هرگز این سطح اختلاف پابرجای بماند.

برخی اختلافات درون تیمی، استرس های مدیریتی و البته حاشیه های بازیکنان جوان و محرومیت های نقل و انتقالاتی تیم برانکو را در فصل 97/98  که دورخیز بلند دیگری را برای هتریک در قهرمانی لیگ برتر کرده بود در مسیر نزولی قرار داد تا افت قابل توجه کیفیت فنی سرخ ها کاملا قابل لمس باشد.

ایوانکوویچ برای حفظ نظم  و ایده های خود دست بر سینه بازیسازی چون محسن مسلمان زد که جایگزینش در نیم فصل به اردوی این تیم اضافه خواهد شد؛ سروش رفیعی در صورتی که با همین روند در فولاد ادامه دهد، قطعا در پرسپولیس بیش از یک نیمکت نشین نخواهد بود! چرا که او کاملا ناآماده نشان داده است!

ضعف پرسپولیس در روند بازیسازی کاملا مشهود است، احمد نوراللهی، امید عالیشاه دو ستاره فصل های گذشته پرسپولیس به هیچ عنوان در حد و اندازه های خود نیستند و کمال کامیابی نیا کاملا عصبی و سردرگم نشان می دهد؛ علی علیپور دیگر بدان مفهوم گذشته از هافبک ها تغذیه نمی شود و خط دفاعی بسیار پر اشتباه ظاهر می شود تا در نهایت فقط سیامک نعمتی نمایه هایی از آن تیم هماهنگ فصول گذشته را داشته باشد!

اگر سرخ ها با همین روند در آسیا و در برابر الدحیل می خواهند به میدان بروند باید از همین حالا سطح انتظارات هواداران تیم خود را کاهش دهند! چرا که نتیجه در بهترین حالت چیزی جز یک شکست آبرومندانه نخواهد بود؛ اردوی برانکو این روزها اصلا شاداب و آماده نیست! مگر اینکه پروفسور نقشه ای جدید و شگفت انگیز را در این روزهای خطرناک رو کند، چرا که تجربه به ما می گوید پرسپولیس هرگاه در روزهای بد قرار گرفته است برای زمانی طولانی در آن سردرگم باقی مانده است!