آنچه بیش از هر چیز دیگری در این مسابقه و البته بازی هفته قبل این تیم برابر پارسجنوبیجم جلب توجه میکرد، سردرگمی وینفرد شفر در انتخاب ترکیب اصلی و سیستم تیمش بود. در حقیقت مدیران باشگاه آنقدر برای شفر بازیکن جدید خریدهاند که او حالا نمیداند از کدام نفرات در ترکیب تیمش استفاده کند. تبریزی از زمان حضورش در استقلال به انتخاب اصلی شفر در پست وینگر چپ تبدیل شده، اما در سایر پستهای تهاجمی، مربی آلمانی واقعا سردرگم است. او در اینبازی روحالله باقری را که بازیکن موثر استقلال در هفتههای آغازین فصل بود از ارنج بیرون گذاشت تا فرشید اسماعیلی بهعنوان بازیکن پشت مهاجم به میدان برود.
شفر که در بازی با پارسجنوبی یک دقیقه هم به الحاجی گرو بازی نداده بود، در دیدار با فولاد این بازیکن را بهعنوان مهاجم هدف در ترکیب اصلی به میدان فرستاد و البته پست وینگر راست را هم در اختیار وریا غفوری قرار داد. نکته عجیب این بازی اضافه شدن خسرو حیدری به ترکیب اصلی بود. هفته گذشته حرف و حدیثهایی در مورد ناراحتی خسرو از نیمکتنشینی به گوش میرسید و این بازیکن بلافاصله برابر فولاد فیکس شد! او جای فرشاد محمدیمهر را گرفت و زوج جناح راست را در کنار وریا تشکیل داد. این دو بازیکن به تناوب جای خودشان را در پست دفاع و هافبک راست عوض میکردند، اما هیچکدام از این تاکتیکها برای استقلال مثمرثمر واقع نشد. بهترین فرصتهای این تیم باز هم روی پاسهای عمقی و پشت مدافعان فرشید اسماعیلی به دست آمد که مرتضی تبریزی قدر آنها را ندانست. در ادامه با حضور طارق همام، هافبک عراقی آبیها در زمین تحرک خط میانی این تیم افزایش پیدا کرد، اما دیگر برای تغییر نتیجه دیر شده بود. بعد از این بازی انتقادهای بسیار زیادی از سبک بازی تیم شفر به عمل آمد و بسیاری گفتند منصوریان هم ابتدای فصل گذشته به جرم ارائه همین بازیها و کسب چنین نتایجی از کار بیکار شد! ترافیک بازیکن در استقلال همچنین باعث شده به نفرات مستعدی مثل رضا آذری هم بازی نرسد که این مساله نیز سروصدای زیادی به پا کرده است.