این در حالی است که حتی مطرح کردن این خواسته از سوی باشگاهها در شرایط حساس، به جنگی چند ساله و پایان ناپذیر با سرمربی تیم ملی میانجامد. در نهایت هم طبق قانونی نانوشته تیمهای باشگاهی متهم میشوند به همکاری نکردن با تیم ملی. انتقادها هم به سمت سرمربی باشگاهی میرود که حاضر نشده به خاطر تیم ملی کشور کوتاه بیاید. تیمهای باشگاهی ایران هنوز بر سر مسائلی این چنینی با سرمربی تیم ملی و مسوولان فدراسیون فوتبال به نتیجه نرسیدهاند اما در قطر این اتحاد و هماهنگی در فوتبال به جایی رسیده که گاهی تیمهای باشگاهی بازیکنان خود را در اختیار تیم ملی قرار میدهند و از این طریق برای تأمین منافع ملی میکوشند، گاهی هم تیمملی بدون بعضی بازیکنان باشگاهی در دیدار دوستانه حاضر میشود تا از قدرت نمایندگان این کشور در رقابتهای آسیایی چیزی کم نشود و منافع ملیشان تأمین شود. واقعیت هم این است که در حال حاضر، موفقیت تیمهای باشگاهی ایران در لیگ قهرمانان آسیا، چیزی کم از موفقیت تیم ملی در جام ملتها ندارد. مشکل اما اینجاست که معمولاً در فوتبال ایران چنین مفاهیم سادهای در پس لجبازیها و کشمکشهای ناشی از آن گم میشوند. این عامل مهمتری از پول است که فوتبال قطر را در مدت زمان کوتاهی به جایی رسانده تا هماکنون برای میزبانی دوره بعدی رقابتهای جام جهانی آماده شوند و بازیکنان باشگاهیشان با ستارههای دنیا رقابت کنند.
روزنامه الرای قطر با این تیتر از اقدام جالب فوتبال این کشور برای استراحت دادن به بازیکنان دو تیم السد و الدحیل یاد کرده که «لیگ قهرمانان آسیا مهمتر از دیدار دوستانه برابر فلسطین است». این روزنامه همچنین نوشته: «باید در دیدار دوستانه برابر فلسطین به بازیکنان السد و الدحیل استراحت داده شود، چرا که در شرایط کنونی لیگ قهرمانان آسیا و مصلحت باشگاه مهمتر از تیم ملی است.»
این شرایط تیمهای قطری را حالا با استقلال مقایسه کنید که 8 روز خارجیهایش را در اختیار نداشته و حالا هم 6 بازیکن اصلیاش در اردوی تیم ملی به سر میبرند. در واقع فرصتی برای این نیست که شفر بخواهد تاکتیک خاصی را با حضور ملیپوشان در استقلال پیادهسازی کند و تفکری برای جبران شکست سنگین خانگی داشته باشد. استقلال ایران در چنین شرایطی به مصاف السدی میرود که حتی ملیپوشانش هم از این تیم جدا نشدهاند که مبادا ذرهای از قدرت این تیم بکاهد و خطر مصدومیت، بازیکنان این تیم را تهدید کند.