شفر در استقلال ؛بار کجی که به منزل نرسید

 استقلال بعد ازچشیدن طعم تلخ شکست سنگین در برابر العین امارات که به نوعی سنگین ترین شکست این تیم  در طول همه این سالها هم به شمارمی رفت، دیگر همه هواداران و اهالی فوتبال را به این نتیجه رساند که عصر منصوریان دراستقلال به پایان راه خود رسیده است.

  حالا نوبت به رضا افتخاری مدیر عامل وقت باشگاه استقلال بود که از میان تمام نامزدهایی آن روزها برای تصدی این پست مطرح شد بودند بعد از 15 سال هدایت استقلال را به یک مربیغیر بومی بنام وینفر شفر بسپارد . مربی 70 ساله ای که حدود یک سال بعد از برکناری از جاماییکا  هنوز به کاری مشغول نبود و افتخاری صرفا به این دلیل که او را از قبل می شناخت در تاریخ 10 مهر سال 96  وی را  به مدت یک فصل سرمربی استقلال معرفی کرد.

  شفر در اولین فصل حضورش در لیگ برتر با تفاضل گل نسبت به  ذوب آهن در جایگاه سوم جای گرفت اما حضور در فینال جام حذفی ، بهترین تیم در نیم فصل دوم ، و حضور در بین 8 تیم برتر آسیا شاید برای هواداران استقلال که روزهای بدی را در یکی دو سال اخیر دیده بودند کافی بود تا با فشار بی حد و حصرشان در فضای مجازی و کانال های هواداری به بدنه باشگاه و وزارت ورزش و حتی رییس جمهمور خواستار انعقاد  قرار داد هر چه سریع تر با  وینفر شفر شوند .

 فشار بی امان جامعه هواداری حتی به خیابانها هم کشیده  شد و تماشاگران با تجمع روزانه اشان پشت سردر باشگاه استقلال و  وزارت ورزش خواستار هر چه بستن سریعتر قرارداد با این مربی آلمانی شدند . آنها او را به چشم  تنها ناجی استقلال می دیدند که قرار است با  به دست گرفتن اختیارات بیشتر، نوار موفقیت های تیم رقیب را پاره کند . این موج به حدی فراگیر بود که جامعه رسانه ای را هم که  معمولا باید با دیدی بازتر نسبت به اتفاقات ورود کنند در بر گرفت . هواداران استقلال عدم تمدید قرار داد با او را  مثل همیشه به مسائل  پشت پرده ربط می دادند و معتقد بودند که نگرش مثبت وزارت ورزش به سمت دیگر باشگاه پایتخت غش کرده است و تمایلی به تمدید قرار داد با او را ندارند .

اما در این  کارزار وینفرد شفر بیکار ننشست . شفر از هر فرصتی استفاده می کرد تا به کشورهای حوزه خلیج فارس سفر کند تا این شائبه هر روز قوت بیشتری بگیرد، که او درصدد بستن قرارداد با تیم های اماراتی و قطری خصوصا العین امارات است .شفر به شکلی ماهرانه در جواب ماندن و نماندن در استقلال طوری وانمود می کرد که دل هواداران را بیشتر از هر زمانی خالی شود . کافی است به مصاحبه های او پیش از شروع فینال جام حذفی در فصل گذشته نگاهی بیندازید . این موج خبری تا آن جا رفت که او سر میز مذاکره با سران العین نشسته و منتظر پایان قراردادش با استقلال است که تهران را به مقصد ابوظبی ترک کند  .در حالی که  بعد ها مشخص شد هیچکدام از این شایعات بویی از حقیقت نداشت و صرفا به خاطر افزایش فشار روی مدیران استقلال است که راه انداخته  بودند.

شفر با زیرکی هر چه تمام تر روی این موج سوار شد تا قبل از به صدا در آمدن سوت آغاز جام حذفی قرار 1 میلیون دلاریش را ببندد تا نتیجه جام حذفی تاثیری در رقم قرار داد نداشته باشد و این رقم قرار دور از انصاف بود . کاری به نتایجی که شفر در این مدت گرفته است نداریم صرفا یک میلیون دلار مبلغی نبود که باید به این  باید مربی پرداخت می شد.

 اعترافات رضا افتخاری درست دقایقی بعد از استعفایش روی صندلی این باشگاه با حالتی مستاصل اعترافات تلخی بود که معلوم شد همه این هواداران و مدیران باشگاه  رو دست بزرگی خورده اند نه از بابت شفر، بلکه از منظر پول گزافی بود که به او پرداخت شد . باشگاه هم که باید فارغ از گوش کردن به  تمام این هجمه های  هواداری  نگرش مستقلی داشته باشد بدون هیچ  اراده ای اختیارش را به همان کانال های هواداری سپرد تا نشان دهد هیچ قدرتی از خود ندارد . مبلغی که  شاید تنها یک پنجم آن برای نگه داشتن  چبارف و تیام و امید ابراهیمی کافی بود .

  با  تمام این اوصاف استقلال لیگ را ضعیف تر از هر سالی آغاز کرد و هیچ کدام از جانشینان بازیکنان شاخص از دست رفته  نتوانستند در اندازه های بازیکنان از دست رفته استقلال کار کنند تا  استقلال با غرامتی سنگین بازهم شاهد خرید بازیکنان جدید باشند .

شفر در نیم  فصل دوم با اتکا به بازیکنان افریقائی خود  این بار  توانست تا حد زیادی نتایج ضعیفش را در نیم فصل اول جبران کند اما تمام بازی های 6 امتیازی خودش را جز در مقابل سپاهان واگذار کرد تا فقط برنده دیدارهایی باشد که پیش بینی آن کار سختی نبود. این بار حذف از جام حذفی و حذف احتمالی از لیگ قهرمانان آسیا هم مزید علت شد که همان کانال های هواداری که روزی شفر را تا سر حد منجی این تیم بالا بردند حالا باز هم با یک رویکرد احساسی در فاصله سه بازی مانده تا پایان لیگ تشخیص به خروج وینفر شفر از باشگاه را بدهند تا  فرهاد مجیدی را این بار علم کنند . کانال های متعددی که هیچکدام در مقامی نبودند و  نیستند که عملا بتوانند خط و مشی هیچ تیمی را تعیین کنند.  حالا آنقدر قدرت  دارند که هر چه بخواهند در این فضا به خورد این باشگاه بدهند و شفر چه  قدر شناخت درستی از این جریان پیدا کرده بود .  همان ها که روزی به مدیرعامل وقت فشار آوردند تا با او قرارداد امضا کند درهفته گذشته صرف نظر از یک تصمیمی عاقلانه و عملکردی صرفا احساسی نسخه این مرد آلمانی را پیچیدند تا او قربانی پدیده ای شود که روزی روی موجش با مهارت سوار شده بود .

این که چرا روسای باشگاه های ما تا این حد تحت تاثیر این هجمه های احساسی طرفداران قرار می گیرند جای سوال والبته تاسف بسیار دارد. پدیده ای که نه تنها درقبال استقلال بلکه ممکن است در قبال هر تیم دیگری هم محقق شود . پدیده ای که کم کم تبدیل به یک فرهنگ شده است .

این داستان شاید هر کسی را به یاد این جمله معروف  یکی از شعرای معاصر بیندازد  "آنها همچنان که ترا می بوسند در ذهن خود طناب دار تو را میبافند"