شب داغ لیگ قهرمانان از نگاهی دیگر/ داور را صدا بزن!
اگر اسپانیایی نباشید، حتما این فکر را کرده‌اید که چرا این فصل به شکل باورنکردنی اکثر اتفاقات داوری در مراحل حساس به سود رئال مادرید و بارسلونا رقم خورده؟ لازم نیست درباره بازی برگشت بارسلونا و پاری‌سن‌ژرمن توضیحات بیش‌تری بدهیم اما برای اینکه لطف داور به رئال مادرید ملموس جلوه کند، لازم است کمی صحنه‌های مشکوک بازی سه شنبه شب با بایرن را بازبینی کنیم.
اتفاقات بازی تب‌دار
اخراج ویدال درست به نظر نمی‌رسید، رونالدو در صحنه گل دوم رئال و هنگام ارسال توپ به وضوح در آفساید بود و گل سوم رئال هم هر چند از زاویه درست و درمانی به نمایش درنیامد اما انگار آفساید بود، با این حال رونالدو کار خودش را کرد؛ رونالدویی که می‌گفت تیمش در نیمه اول فرصت زدن 2 گل را داشت.با اینکه بایرن در نیمه اول بیش تر توپ را در اختیار داشت اما حملات رئال مادرید خطرناک تر بود. 45 دقیقه بدون گل به یک نیمه دوم زیبا پیوند خورد؛ جایی که پنالتی اعلام شده به سود بایرن توسط لواندوفسکی گل شد تا این لهستانی بعد از آن شب تاریخی نیمه نهایی فصل 2013-2012 لیگ قهرمانان اروپا یک بار دیگر به رئال گل بزند. هجوم بایرن بیشتر شد اما رونالدو هم آن سمت به تنهایی هوملس متزلزل را به دردسر می انداخت و سرانجام از فرصتش استفاده کرد.
هنوز برنابئویی‌ها از آغوش هم پایین نیامده بودند که شاهکار مشترک راموس و ناواس، بازی را در مجموع مساوی کرد. 3 دقیقه قبل از گل به خودی، کارلتو شجاعاتش را نشان داده بود؛ با بیرون کشیدن آلونسو و حضور مولر البته ناآماده در این فصل. شاید اگر مرد ایتالیایی بیشتر هم شجاعت به خرج می‌داد، می توانست با آوردن بازیکنی مثل کومان با 2 بازیکن به کارواخال و مارسلوی همیشه در حال هجوم فشار بیاورد و تیمش را به سمت گل‌های بیشتر سوق بدهد. آن طرف زیدان هم اهل ریسک نبود و به جای ایسکو، واسکس را به زمین آورد.
سرنوشت رقم خورد
در میان اخبار
در این گیر و دار باز هم یک صحنه خاص، سرنوشت را رقم زد. ویدال با خطایی که خطا نبود، اخراج شد تا با احتساب پنالتی از دست رفته بازی رفت، یک تنه عامل حذف تیمش شو. آخرین سوت کاسای پراشتباه در وقت قانونی، دوئل رونالدو و نویر در دقایقی از وقت اضافه را به وجود آورد. در یک برخورد، پای نویر شکست و هر چند در بازی ماند اما ادامه فصل و شاید حتی ابتدای فصل بعد را هم از دست داد. راه برای رونالدو باز شد؛ بخصوص وقتی داور آفسایدش را ندید. رئال 2- بایرن 2. بایرن با یه گل دیگر صعود می کرد اما نه، رئال به گل رسید باز هم رونالدو.آخر بازی کسی نفهمید چرا شادی گلش، شبیه وقتی بود که یک گلزن به سمت هواداران تیم رقیب می رود. چرا فرمان سکوت؟ خودش اعتقاد دیگری دارد: «نخواستم فرمان سکوت بدهم .می خواستم به آن‌ها بگویم دیگر برایم سوت و هو نکشند چون خیلی برای آن‌ها و تیم زحمت کشیده‌ام.»
تاریخ‌سازی
برای آن‌ها، تیم و البته تاریخ لیگ قهرمانان اروپا. حالا کریس به اولین بازیکنی تبدیل شده که مرز صد گل در لیگ قهرمانان را رد کرده. او که تا قبل از بازی رفت با بایرن فقط یک گل در فصل جاری زده بود، در این 2 بازی روی هم 5 گل زد.گل آخر اعجوبه به طور کامل نتیجه این حرکت فردی درخشان مارسلو بود. ضربه آخر را هم یک تعویضی به نام آسنسیو زد. از رومنیگه تا ویدال بایرنی گرفته تا کروس و زیدان، آخر بازی همه اعتقاد داشتند داور مهم‌ترین نقش را در بازی داشته اما کمی دورتر در لستر، شب آرام، نیاز به هنرنمایی داور نداشت. گل دقیقه 26 سائول بازی را کشت و بچه های شکسپیر واقعا زور زدن 3 گل به یکی از متخصص‌های کلین شیت در اروپا را نداشتند. هر چند بالاخره به طلسم گل نخوردن اتلتی پایان دادند و این بار هم واردی مثل بازی دور رفت یک‌هشتم‌نهایی گلی زد که شادی چندانی در پی نداشت. لسترسیتی قهرمانانه حذف شد و اتلتیکوی سیمئونه برای دومین بار در 3 فصل اخیر به جمع 4 تیم برتر رسید.
