حسرت به دل های پرسپولیسی

عالیشاه و نوراللهی حتما امروز آرزو می‌کنند که ‌ای‌کاش نیمکت‌نشینی را تاب می‌آوردند اما فرصت لمس جام قهرمانی با پرسپولیس را از دست نمی‌دادند.
حالا اما باید از پای تلویزیون جام گرفتن هم‌تیمی‌های سابق‌شان را به تماشا بنشینند و یا در نزدیک‌ترین فاصله، مثل دو هوادار از روی سکوها قهرمانی پرسپولیس را جشن بگیرند. امید عالیشاه و احمد نوراللهی ترس‌شان از این بود که از یادها بروند. رفتند تا بازی کردن برایشان حسرت نشود. امروز اما حسرتی بزرگتر از نماندن در پرسپولیس و از دست دادن شانس قهرمانی را بر دل دارند و دیگر کسی یادشان هم نمی‌کند.
 این حسرت را البته خیلی‌های دیگر هم به دل دارند؛ شاید حتی بتوان گفت همه بازیکنان فصل پیش پرسپولیس که روز آخر، به خاطر تفاضل گل کمتر قهرمانی را از دست داده بودند و شاید حاضر بودند نیمکت‌نشینی در تیم امسال برانکو را به جان بخرند اما لحظه شیرین لمس جام قهرمانی را از دست ندهند.
 این قهرمانی حتی برای رامین رضاییان که همین چند هفته پیش از پرسپولیس اخراج شد و شرط باشگاه برای حضور در جشن قهرمانی با لباس شخصی را نپذیرفت، حسرت شده. یا برای میلاد کمندانی که گفته اگر اجازه بدهند، امروز در جشن قهرمانی شرکت می‌کند. مهرداد کفشگری هم اگر رضا مهاجری از تیم پدیده اخراجش نکرده بود، می‌توانست امروز این قهرمانی را در کنار پرسپولیسی‌ها جشن بگیرد اما او هم مثل عالیشاه و نوراللهی، مثل رامین، مثل کمندانی و دیگر بازیکنانی که فصل پیش قهرمانی را از دست دادند، باید با حسرت جام را تماشا کند.