دین محمدی؛ فرشته ای که راه آهن را از بحران نجات داد

راه آهن دراین فصل دوران پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت و اگر صبر و بردباری مدیرعامل و تعصب بازیکنان و در کنار این نکات مثبت حضور دین محمدی که در بدترین شرایط ممکن مسئولیت را پذیرفته بود، به این تیم نبود، معلوم نبود الان در چه وضعیتی قرار داشت و شاید به جای خیبرخرم آباد، الان از راه آهن بعنوان یکی از سقوط کنندگان نام برده می شد.

اما صرف نظر از این که این تیم چه نتایجی کسب نمود و در نیم فصل اول اگر امتیازات لازم را بدست نمی آورد الان به طور قطع از سقوط کنندگان بود، آن چه دارای اهمیت می باشد پذیرش مسئولیتی سنگین از سوی دین محمدی در بدترین شرایط ممکن بود که نشان از شجاعت این مربی در آن مقطع زمانی داشت.

تیمی که 15 بازیکن مطرح آن به دلیل مشکلات مالی باشگاه را رها کرده بودند و از نظر مالی هم در بدترین شرایط ممکن قرار داشت و حتی بازیکنان باقی مانده هم هر روز به دلیل نبود منابع مالی معترض بودند و البته حق هم داشتند، کم تر مربی حاضر است سکان آن را در این شرایط بسیار سخت  قبول نماید که سیروس دین محمدی با نادیده گرفتن این موارد، وارد میدان شد و تا انتها نیز بکار خود ادامه داد.

باید قبول کنیم پذیرش این مسئولیت در آن مقطع زمانی دل شیر می خواست چون بازی خطرناکی بود و در صورت سقوط که خیلی هم محتمل به نظر می رسید، در کارنامه این مربی به ثبت می رسید و در آینده کاری او به طور حتم تاثیر گذار بود.

 سیروس در نیم فصل دوم تنها توانست 9 امتیاز در 13 بازی کسب نماید و شاید به طور طبیعی آمار خیلی ضعیفی هم باشد ولی وقتی با واقعیت ها طرف هستیم و می خواهیم منصفانه او را مورد نقد و برسی قرار دهیم پی خواهیم برد که 9 امتیاز این مربی، بسیار ارزشمندتر از امتیازاتی بوده است که دیگر تیم ها در شرایط عادی و با بالاترین امکانات کسب نموده اند.

پیروزی برابر مس کرمان آن هم در حالی که این تیم حتی برای سفر با مشکل هزینه روبرو بود، اوج تاثیرگذاری دین محمدی در راه آهن بود که باید در کنار غیرت بازیکنان و بردباری مدیرعامل او را تحیسن نمود و به این مربی خسته نباشید گفت.

جان کلام این که در شرایط عادی همه مربیان می توانند به نتایج دلخواه دست یابند اما مهم این است که بتوان در شرایط بحرانی تیم را نگه داشت کاری که دین محمدی از عهده آن بر آمد و تحت هیچ شرایطی نباید به تعداد برد و باخت ها و امتیازاتی که کسب نموده نگاه بیندازیم بلکه آن چه که مهم می باشد ماندن راه آهن در لیگ دسته اول است که باید به پاس این امر مهم به او و تمام بازیکنان راه آهن و مدیریت پرتلاش  آن خسته نباشید  و دست مزیزاد گفت.