آبیهای پایتخت این پتانسیل را داشتند که در آخرین و مهمترین بازی خانگی فصلشان ورزشگاه آزادی را کاملا پر کنند اما چیزی حدود 15هزار صندلی خالی ماند. دلیل این مساله شاید بیشتر از هر چیز دیگری مربوط به ساعت بد برگزاری بازی بود.
در لیگ قهرمانان آسیا غیر از مسابقات همزمان، ساعت آغاز سایر بازیها با نظر تیم میزبان تعیین میشود. بر این اساس استقلالیها تصمیم گرفتند ساعت یک ربع به 9شب را برای آغاز بازی با العین امارات انتخاب کنند،
چرا که عقیده داشتند در یک روز وسط هفته، هواداران مشغول به کار هستند و در چنین ساعتی راحتتر میتوانند خودشان را به استادیوم برسانند. با این وجود آنچه در محاسبه استقلالیها فراموش شد، تکلیف هواداران پیاده بود. وقتی بازی از حوالی ساعت 9شب شروع میشود، طبعا حدود ساعت 11شب به پایان میرسد و تقریبا نیمساعت هم زمان لازم است که مردم از روی سکوها به محوطه بیرونی استادیوم برسند. در این شرایط، هواداری که وسیله نقلیه شخصی ندارد چطور میتواند به خانه برگردد؟ وقتی بسیاری از خطوط اتوبوس و مترو تعطیل شدهاند، طبعا گزینههای محدودی مثل استفاده از تاکسی یا دربست کردن ماشین باقی میماند که هزینه قابل توجهی دارد. با این تفاسیر شاید بهتر بود استقلالیها مسابقه را یکی، دوساعت زودتر شروع میکردند تا قشر گستردهتری از هواداران بتوانند در ورزشگاه حاضر شوند. یادمان باشد در شرایط مساوی، اولویت حضور در ورزشگاه با هوادارانی است که بضاعت کمتری دارند. هرچه باشد فوتبال ورزش فقراست.