بزرگترین بازنده استقلالی شدن شجاعیان/ چرا استقلال مثل پرسپولیس نیست؟

سرانجام مذاکرات طولانی‌مدت استقلال با گسترش‌فولاد به سرانجام رسید و داریوش شجاعیان رسما آبی‌پوش شد؛ خبری که به طور کامل توانست ماجرای جدایی کاوه رضایی را تحت‌الشعاع قرار بدهد و اعتبار مدیریت استقلال را به این گروه بازگرداند. هرچند عده زیادی بر این باورند که انجام چنین خرید گرانقیمتی در آینده ممکن است برای باشگاه مشکلات زیادی به همراه بیاورد. به هر ترتیب باید منتظر ماند و دید شجاعیان می‌تواند از هزینه‌ای که برایش شده دفاع کند یا نه؟

 

امااز حالا به بعد اما مساله‌ای که اولویت پیدا می‌کند، داستان «فنی» ماجراست؛ آنجا که داریوش دوونیم میلیارد تومانی مستقیما در قلب میدان استقلال حضور خواهد یافت تا وظیفه بازیسازی برای این تیم را بر عهده بگیرد. سوال مهم اما این است که شجاعیان جای کدام بازیکن را در میانه میدان خواهد گرفت؟ از شواهد اینطور بر می‌آید که داریوش جانشینی برای فرشید اسماعیلی خواهد بود؛ یکی از جوانان استقلال که از اواخر دوران حضور پرویز مظلومی در این تیم مورد استفاده قرار گرفت و در دوران منصوریان هم حسابی به او بازی رسید. فصل گذشته ابتدا قرار بود بختیار رحمانی در استقلال وظیفه بازیسازی را بر عهده داشته باشد، اما بعد از ناکامی آقای شماره هفت و نیمکت‌نشینی او، فرشید دوباره به ترکیب بازگشت و کار را دست گرفت. به طور مثال اسماعیلی در سه هفته اول کاملا نیمکت‌نشین بود، اما بعد از آنکه بختیار همه را ناامید کرد، او دوباره به ترکیب برگشت.

قربانی «امید»ها

اگر پرسپولیس در نیم‌فصل دوم لیگ پارسال توانست به طور همزمان از حضور سروش رفیعی و محسن مسلمان در ترکیب اصلی استفاده کند، مهمترین دلیلش این بود که تیم برانکو فقط با یک هافبک دفاعی بازی می‌کرد. در استقلال اما شرایط طور دیگری است. منصوریان تقریبا همیشه تیمش را با دو هافبک دفاعی همزمان به میدان می‌فرستد که این دو نفر به صورت پیش‌فرض امید ابراهیمی و امید نورافکن هستند. تازه آنها در همین پست مدعیان دیگری مثل روزبه چشمی و فرشید باقری را هم در اختیار دارند. به این ترتیب جا برای هافبک‌های خلاق کمی تنگ می‌شود و در شرایط عادی شاید فقط یک نفر از بین اسماعیلی و شجاعیان بتوانند در ترکیب قرار بگیرند.