،بزرگان استقلال یادشان رفته که سال گذشته در اوج بازی ها به خاطر عدم تعهدات باشگاه تمرینات را تعطیل کردند اما در حال حاضر به کار تیموریان و رضایی ایراد می گیرند. همین افراد به دلیل دریافت نکردن مطالباتشان دست به تحریم زدند. باشگاه ها در این بی پولی قراردادهای میلیاردی منعقد می کنند و پول های هنگفتی در اختیار دلالان قرار می گیرد و از همه مهم تر اینکه باشگاه ها هم پول می دهند هم آبرو. هر سال نیز بدهی باشگاه ها روی هم انباشته می شود و یک نفر هم پیدا نمی شود که به این مساله رسیدگی کند.
چرا این اتفاقات در زمان فتح اله زاده رخ نمی داد؟ چرا این اتفاقات در زمان سرمربیگری قلعه نویی صورت نمی گرفت؟پاسخ خیلی روشن و ساده است چون این افراد اصول را فدای شخصیت نکردند!