پدر استقلال با خونسردیش آسیا را به ارمغان آورد

این چند دقیقه، فرصتی ایده‌آل برای تجدیدخاطره هواداران قدیمی استقلال با یکی از دلچسب‌ترین لحظات تاریخ باشگاه به شمار می‌رفت. فرصتی برای رویارویی با یک استقلال کهکشانی که مجموعه‌ای از ناب‌ترین استعدادها را در اختیار داشت و با اقتدار، روی سکوی اول آسیا قرار گرفت. ستاره دوم، هفتم مردادماه سال 70 به لوگوی باشگاه اضافه شد .آبی‌ها موفق‌ شدند لیائونینگ چین را در مسابقه فینال به زانو دربیاورند.

26سال قبل، چینی‌‌ها هنوز ستاره‌های جذاب دنیای فوتبال را در اختیار نگرفته بودند و هنوز خبری از تسخیر بازار ایران به دست آن‌ها نبود. استقلال، سزاوار این قهرمانی به نظر می‌رسید و همه عناوین فردی در پایان جام نیز در اختیار این باشگاه قرار گرفت. احمدرضا عابدزاده، بهترین گلر جام شد و عباس سرخاب، جایزه بهترین بازیکن مسابقات را به دست آورد. کفش طلای تورنمنت هم به صمد مرفاوی رسید. منصور پورحیدری، مرد اول قهرمانی بزرگ استقلال در آسیا بود. مردی که نفرات تیم را با هم متحد کرد و اجازه نداد استقلال پرستاره تحت‌تاثیر چنددستگی قرار بگیرد.  این ستاره، ستاره پورحیدری بود. ستاره مردی که دیگر نفس نمی‌کشد اما هنوز هم زنده است.

سانتر نامجومطلق و پرواز حسن‌زاده، گل قهرمانی استقلال را وارد دروازه چینی‌ها کرد. آن‌چه امروز حیرت‌انگیز به نظر می‌رسد، خونسردی باورنکردنی گزارشگر مسابقه و نیمکت استقلال در مواجهه با این گل است که این لحظه را با شمرده‌ترین کلمات ممکن گزارش کرد. با صدایی که خونسردی از آن می‌بارید. گزارشگر مسابقه هم درست مثل دیگران، هرگز تصور نمی‌کرد انتظار آبی‌ها برای قهرمانی سوم ربع‌قرن طول بکشد. بعد از این شب باشکوه، استقلال دیگر هرگز قهرمان آسیا نشد.