،قلعهنویی همیشه توجیه هایی برای عملکردش دارد. در استقلال او ملیپوشان را متهم کرد و در تراکتورسازی محرومیت از پنجره نقل و انتقالات را دلیل از دست رفتن قهرمانی دانست. ولی اتفاقاتی که این مربی به آنها استناد میکند بخشی از فوتبال است و نمیتواند سرپوشی برای نتایج ضعیف این تیمها باشد.
یک مقایسه ساده کافی است تا نشان دهد عملکرد فصول اخیر قلعهنویی نامی جز ناکامی نداشته است. قلعهنویی بعد از آخرین قهرمانی با استقلال در لیگ دوازدهم (۹۲-۹۱) با این تیم به رتبه پنجم و ششم رسید. این بدترین عملکرد استقلال در ۹ فصل اخیر لیگ برتر است که به جز این دو فصل از رتبه سوم پایینتر نرفته است. استقلال در دو فصل منتهی به این قهرمانی با هدایت مظلومی جام را با تنها یک امتیاز اختلاف از دست داده بود. استقلال در لیگ دهم بعد از سپاهان دوم و در لیگ یازدهم بعد از سپاهان و تراکتورسازی سوم شد. بعد از این دو فصل ضعیف هم استقلال به ترتیب سوم (مظلومی) و دوم (منصوریان) شده است.
حال از مدیران ذوب آهن باید پرسید هدفشان از آوردن قلعه نوعی چه بوده!؟
آیا عیار مربیگری او تغییر نمیکند؟ کم نمیشود؟ قهرمانیهای قبلی این مربی میتواند تضمین موفقیت در فصول آینده باشد؟