این پرسپولیس آن پرسپولیس نیست

امید عالیشاه این روزها حسابی از خانه‌نشینی کلافه شده و چپ و راست در مصاحبه‌هایش از پرسپولیسی‌ها به خاطر بی‌توجهی‌شان گله می‌کند. البته با آن مدلی که امید از پرسپولیس رفت، طبیعی است که قرمزها کمی نسبت به او بی‌اعتنا باشند. با این وجود عالیشاه تاکید دارد در پایان نیم‌فصل اول خدمت سربازی‌اش به پایان می‌رسد و می‎تواند به پرسپولیس برگردد. سوال مهم اما این است که کدام پرسپولیس؟ آیا این همان تیمی است که امید ترکش کرد؟ مسلما این‌طور نیست و شرایط امروز سرخپوشان تفاوت‌های بسیار زیادی با آن زمان پیدا کرده.

عالیشاه روزی در پرسپولیس یکه‌تازی می‌کرد و تحت هر شرایطی فیکس بود. حالا اما سرخ‌ها در پست امید بازیکنان ریز و درشت زیادی دارند. وحید امیری ملی‌پوش، یکی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران است که درست در پست عالیشاه یعنی وینگر چپ بازی می‌کند. تازه امسال سیامک نعمتی هم به پرسپولیس اضافه شده که منطقه تخصصی بازی‌اش همان‌جاست و فعلا پشت خط امیری مانده. بشار رسن نیز هافبک تازه‌واردی است که با یک قرارداد دو ساله به پرسپولیس پیوسته و می‌تواند در همه پست‌های خط میانی توپ بزند. در کنار همه اینها هم بازیکنی به نام احسان علوان‌زاده در پرسپولیس توپ می‌زند؛ جوانی که برانکو به بازی او علاقه زیادی دارد و حتی با وجود خروجش از لیست بازیکنان زیر 23سال، یک سهمیه بزرگسالان را به او اختصاص داد و علوان‌زاده را نگه داشت. خب الان امید به قول خودش در نیم‌فصل دوم می‌خواهد به این پرسپولیس بیاید که چه کند؟ آیا او بعد از یک سال بازی نکردن، مطمئن است که می‌تواند به ترکیب برگردد؟

واقعیت آن است که عالیشاه در مورد شکل جدایی از پرسپولیس اشتباه کرد. او می‌توانست همچنان از معافیت تحصیلی‌اش استفاده کند و در این تیم بماند. به این ترتیب جایگاهش هم حفظ می‌شد. وقتی هم که دیگر چاره‌ای جز اعزام به خدمت باقی نمی‌ماند، امید می‌توانست با هماهنگی کامل باشگاه برود و شانس‌هایش را برای بازگشت موفقیت‌آمیز حفظ کند. او اما بد رفت و همین بد رفتن باعث شد حتی شماره پیراهنش را هم برایش نگه ندارند. امروز هم عالیشاه باید بداند اگر نقشه بازگشت به پرسپولیس را می‌کشد، احتمال نیمکت‌نشینی طولانی برای وی وجود دارد و این مساله نباید به عامل بعدی ناراحتی امید  تبدیل شود.