مسلما یکی از مهمترین عوامل توقف پرسپولیس در دو بازی اخیر برابر سیاهجامگان والاهلی عربستان، غیبت کمال کامیابینیا در ترکیب اصلی بوده است. کمال اگر آن بازی را قبل از مسابقه با تیم مشهدی در نمیآورد و مغضوب برانکو نمیشد بیشترین کمک را در میانه میدان به ساختار دفاعی قرمزها میرساند. او اما از خط قرمز پروفسور عبور کرد تا در بازی اول به میدان نرود و در بازی دوم هم نیمکتنشین باشد. از زمان حضور کمال در زمین کمربند خط میانی پرسپولیس محکم شد. به خصوص اینکه خود این بازیکن هم انگیزه زیادی برای خودنمایی داشت، اما در نهایت پرسپولیس به نتیجهای بهتر از مساوی دست نیافت تا حسرت آن اعتصاب تک نفره بیخود و بیجهت بر دل کامیابینیا و هواداران باقی بماند.