برانکو؛ مزد نترسیدن لبخند و شادی است!

 اگر مهاجم الاهلی ضربه آخر را با دقت بیشتری زده بود، اختلاف به سه گل می رسید و کار پرسپولیس تمام شده بود. در چنین شرایطی بود که برانکو سه تعویض متوالی کرد و تیمش راه افتاد، دو گل خورده را جبران کرد و امید صعود زنده شد. 

نکته کلیدی بازی شجاعت برانکو در تعویض هایش بود که سه مهره موثر تیمش را بیرون کشید. این تعویض ها می توانست نتیجه ندهد و او بابت آنها سرزنش شود. اما نتیجه داد و او محبوب ترین فرد در ایران شد.

مربی هایی که می شناسیم،  کمتر حاضرند ریسک تعویض ستاره های شان را بپذیرند. لازم به یادآوری اهمیت طارمی، مسلمان و احمدزاده در این تیم نیست. ولی برانکو به کارش اطمینان داشت و نتیجه اش را گرفت و اینگونه بود که وی مزد نترسیدن خود را با لبخند و شادی در پایان بازی دریافت کرد.

همانگونه که برانکو دیشب وقتی که بازی را به تیم عربستانی واگذار کرده بود، احساساتی نشد و به دنبال جبران نتیجه بود و پیش از آنکه بازی تمام شود، به سمت مربی حریف نرفت و برد تیم حریف را تبریک نگفت، بلکه ایستاد و جنگید تا پیروز شد. راه محبوبیت این است، جنگیدن. نه احساساتی شدن. چیزی که سرمربی استقلال نداشت و برانکو به وی و سایرین درس داد!