چند نکته از صعود طلایی پرسپولیس

پرسپولیس و برانکو تکلیفشان برای این بازی روشن بود: بردن الاهلی و صعود به نیمه نهایی . برای بردن باید شجاع بود و شجاعانه جنگید. ترسوها به نیمه نهایی نمی روند.پرسپولیس در تمام نود دقیقه نترسید و کپ نکرد ، بلکه برای تک تک دقایق بازی برنامه داشت . تیم خوب برانکو حتی موقعی که ده نفره هم شد بی نظم بازی نکرد و بازی را به اتفاقات نسپرد.

علی علیپور را باید بهترین بازیکن زمین نامید ، علیپور ارتشی یک نفره بود که آن جلو پوست از سر دفاع الاهلی کند و بارها انها را وادار به اشتباه کرد. شک نکنید که یکی از دلایلی که باعث شد الاهلی روی دروازه پرسپولیس ده نفره خیمه نزند دوندگی بی امان و پرسینگ عالی علی علیپور بود.

کمال کامیابی نیا یک بار دیگر با اخراج خود داشت کار دست پرسپولیس می داد که این بار حریف شاگردان باانگیزه برانکو نشد.کمال سال گذشته هم مقابل تراکتور بی جهت اخراج شد تا پرسپولیس دربی را ازدست بدهد. یک نفر باید کمال را توجیه کند وسط زمین جای اینهمه خشونت نیست . به قول عادل اگر پرسپولیس حذف می شد کامیابی نیا خودش را نمی بخشید.

تعویضهای برانکو: برانکوی پرسپولیس یک تفاوت آشکار با برانکوی تیم ملی دارد. پروفسور این روزها تعویض می کند انهم چه تعویضهایی . این روزها همه از تعویضهای برانکو می گویند شما چطور؟

پرسپولیس بعداز شانزده سال به نیمه نهایی آسیا رسید، در دهه هفتاد هرگاه پرسپولیس به این مرحله می رسید با کابوسی به نام تیمهای شرق اسیا مواجه می شد. این بار حریف کاملا اشناست : الهلالی که تا بن دندان مسلح است .اما این پرسپولیس پتانسیل ان را دارد که الهلال را هم کنار بگذارد و تاریخ ساز شود .فقط حیف و صدحیف بهترین پرسپولیس سالهای اخیر به مدد دلواپسان شانس بازی درآزادی را ندارد.