ترسوها در صدر جایی ندارند؛ آتش زدن به هزینه های میلیاردی!

 حساس ترین بازی هفته نهم لیگ دسته اول فوتبال کشور بین تیم های بادارن تهران و برق جدید شیراز برگزار گردید، تیم هایی که با 16 امتیاز در رده های دوم و چهارم جدول ایستاده و به طور طبیعی در این بازی در وهله اول برای باقی ماندن در جمع صدرنشینان و با کمی چاشنی شانس و کسب پیروزی، برای صعود به صدر جدول به میدان آمده بودند.

بادران که تا قبل از این بازی دارای 4پیروزی و 4تساوی و تنها تیم بدون شکست تا پایان هفته هشتم این فصل از رقابت های لیگ یک بود، در شیراز و در مصاف با برق جدید این شهر با دو هدف به میدان آمد. در مرحله اول با شکست از زمین خارج نشود و در مرحله دوم با توجه به شرایط بازی، نیم نگاهی به پیروزی در این میدان سخت داشته باشد.

در آن سوی میدان نیز برق جدید شیراز با مربیگری داود مهابادی جضور داشت، تیمی که با 16 امتیاز حاصل از 5 پیروزی، 2 شکست و یک تساوی و به خاطر تفاضل گل کم تر در جایگاه چهارم جدول ایستاده بود و در صورت پیروزی در این بازی و تساوی و یا شکست احتمالی نفت مسجدسلیمان و نساجی مازندران، حتی می توانست در صدر هم قرار بگیرد و این می توانست بر جذابیت این بازی بیافزاید.

با نگاهی به جدول بازیها به این نتیجه می رسیم که اگر چه بادران تهران، تیم بدون شکست تا پایان هفته هشتم بود، اما بد نیست بدانیم که نفت مسجدسلیمان،صدرنشین جدول با یک باخت و حتی تیم برق هم ردیف بادران نیز از نظر امتیازی با 2 باخت حضور داشتند و این به معنای این می باشد که نباختن اگرچه می تواند خوب باشد اما از دست دادن امتیازهای فراوان با تساوی های متمادی، هیچ فرقی با باخت ندارد و 3 تساوی برابر با 2 شکست خواهد بود.

شاگردان ربیعی اما بازهم با توجه به این موضوع، رگه هایی از ترس و احتیاط را در بازی با برق از خود به نمایش گذاشتند و چیدمان ترکیب و نوع سیستم بازی بادران که از سوی ربیعی به میدان آمده بودند این موضوع را نشان می داد که بیشتر برای نباختن به میدان آمده بودند تا پیروزی و این ترسی بود که از کادر فنی به بازیکنان منتقل و تا لحظه گل خوردن ادامه داشت.

اگر به بازی دقت کرده باشید متوجه می شوید که استرس نباختن چنان تمامی بازیکنان و نیمکت این تیم را فرا گرفته بود که گویی برق جدید شیراز تا قبل از دریافت گل، با یک تیم دسته سومی بازی می کرد که تنها  برای کم گل نخوردن به میدان آمده بودند و اگر نوشته مقابل پیراهن تیم بادران را پاک می کردی، شاید هیچ نشانی از این تیم دوم جدولی در بازی این تیم دیده نمی شد!

البته بعد از دریافت گل اولف بادرانی ها کمی جلو کشیده و بعد از دریافت گل دوم تا حدودی بازی را در اختیار گرفتند و اگر انصاف را رعایت کرده باشیم حضور بشاگردی در درون دروازه مانع از به ثمر رسیدن گل های این تیم در بیست دقیقه پایانی بازی شد، ولی دوست داریم بدانیم که ربیعی برای 70 دقیقه نخست چه برنامه ای به بازیکنان دیکته کرده بود که نمی توانستند حتی بیست درصد از بازی خود را ارائه نمایند؟!

در این که بادران تمرینات قبل از آغاز فصل را به موقع آغاز و دوران بدنسازی را در بهترین زمان ممکن انجام داده و با جذب بازیکنان مورد نظر و وجود امکانات مناسب در بهترین وضعیت ممکن نسبت به سایر تیم ها به این فصل از رقابت ها پا گذاشته است شکی وجود ندارد، اما آیا خروجی این تیم همین را می گوید؟ 

در هفته های اولیه که تیم ها هنوز شکل واقعی خود را پیدا نکرده بودند این تیم توانست نمایش های خوبی از خود نشان دهد اما از هفته پنجم تا نهم و در 5 بازی تنها 6 امتیاز اندوخته و از میانگین 5/2 امتیاز از 4 بازی اول به میانگین 20/1 در 5 بازی دوم رسیده است و این یعنی با استانداردهای یک تیم مدعی فاصله گرفته است حتی اگر به واسطه همان امتیازات مناسب در 4 هفته اول، هنوز این تیم را در جمع مدعیان ببینیم، اما روند نشانگر این است که این حضور در جمع صدرنشینان تداوم نخواهد داشت!

جان کلام این که ربیعی و بادران روزهای سختی در پیش رو دارند و اگر در بازی با شهرداری ماهشهر که در تهران برگزار می شود، به نتیجه ای به غیر از برد دست یابند، شاید دیگر نتوان بر روی این تیم پر مهره و با امکانات حساب ویژه کرد حتی اگر ابر و باد و مه و خورشید و فلک هم برای صعود این تیم بسیج شوند.