یک ضعف و یک رکورد نا امید کننده‌ برای بیرانوند

بعد از عمر سوما، مهاجم سوری الاهلی که به دلیل چند بار گلزنی مقابل بیرانوند به گربه سیاه او شهره شده بود، حالا همه از هموطن او، عمر خریبین به عنوان قاتل گلر شماره یک پرسپولیس و تیم ملی شناخته می‌شود.

زدن 5 گل به پرسپولیس در دو بازی توسط خریبین هرچقدر آمار خوب و خیره‌کننده‌ای برای او محسوب می‌شود، به همان میزان برای بیرانوند یک ضعف و یک رکورد نا امید کننده‌ است که ممکن است حتی جایگاه او در تیم ملی و جام جهانی را هم با مخاطره روبرو کند.

بیرانوند در شرایطی که می‌دانست پرسپولیس برای صعود بیش از هر چیزی به گل نخوردن نیاز دارد، با نمایش یک بازی ضعیف از خود به نوعی روی هر دو گل خورده مقصر بود و می‌توانست با دقت بیشتر یک کلین شیت با ارزش به نام خود ثبت کند.

گل اول الهلال اگرچه از روی یک پنالتی، آنهم یک پنالتی نا صحیح به ثمر رسید، ولی ضربه خریبین به شکلی نبود که قابل مهار نباشد و حتی می‌توان گفت ضربه ضعیفی بود که با کمی هوشیاری بیشتر توسط هر گلری قابل مهار بود.

در حالیکه جدیداً میان دروازه‌بان‌ها مرسوم است که یک ثانیه بعد از ضربه بازیکن شیرجه می‌زنند و تا لحظه آخر سعی در خواندن دست او دارند، بیرانوند حتی می‌توان گفت پیش از ضربه خریبین پرید و به او فرصت اجرای نقشه‌اش را داد.

با کمی مکث در صحنه گل اول می‌شد مانع از رسیدن توپ به دروازه شد که اشتباه و ضعف فاحش بیرانوند در این صحنه بیش از ضربه هوشمندانه خریبین در گل نخست الهلال نقش داشت.

گل دوم خریبین و الهلال هم با خروج اشتباه و عکس المعمل اینبار دیرتر از موعد بیرانوند همراه بود تا باز هم توپی دروازه پرسپولیس را باز کند که در حالت عالی نباید گل می‌شد.

بیرانوند اگر خودش و آینده فوتبالی‌اش را دوست دارد بهتر است دوباره و چند باره، فیلم گل‌های خورده چند وقت اخیر خود یا حداقل 5 گلی که در دو بازی از خریبین خورده را بازبینی کند تا اشتباهات و ضعف‌هایی که به وضوح توسط الهلالی‌ها بررسی و روی آن کار شده بود را خودش هم دریابد و نسبت به رفع و بهبود آن بکوشد. چرا که در تیم ملی و فنرباغچه مهاجمانی به مراتب زهردار تر از خریبین یافت می‌شوند.