سبز، اولین رنگی بود که در تصاویر تلویزیونی مسابقه حساس پرسپولیس با الاهلی در لیگ قهرمانان آسیا به چشم میخورد. تیمی که روی کاغذ مهمان این مسابقه محسوب میشد، توانسته بود عمانیها را برای حضور در استادیوم و تشویق طرف عربستانی این دوئل ترغیب کند.
با این وجود جمعیت سرخپوش حاضر روی سکوها اجازه نمیدادند جو ورزشگاه به طور کامل در اختیار الاهلی قرار بگیرد. لا به لای صدای آشنای بلندگوهای عربزبان در ورزشگاه، گاهی صدای تشویقهای ایرانی هم شنیده میشود.
شعارهایی که پسران پرفسور را برای حمله کردن و گل زدن، به جلو میخواندند. حتی شروع ناامیدکننده پرسپولیس و گل زودهنگام رقیب، موجب نشد که حاضران ایرانی ورزشگاه از تشویق دست بکشند اما گل دوم الاهلی،مثل تیر خلاص بر پیکر تیم ایرانی فرود آمد و سکوهای سرخپوش را در بهت فرو برد. این سکوت با گل شجاع شکسته شد و با ضربه دیدنی گادوین، جایش را به انفجار داد. تساوی پرگل در دیدار خانگی، نتیجه ایدهآلی به شمار نمیرود اما برای تیمی که یک ساعت تسلیم محض رقیب بوده و با دو گل عقب افتاده است، بازگشت به مسابقه کار بزرگی به نظر میرسد. بدون شور و حال سکوهای قرمز در دقایق پایانی، این بازگشت جذاب ممکن نمیشد.