لزوم بازی کردن بازیکنان خلاق در ترکیب پرسپولیس

پرسپولیس بازی مقابل الوصل را کم‌رمق آغاز کرد. حملات کم‌جان و بدون دامنه که اغلب از طریق پاس‌های بلند از دفاع به کناره‌ها ایجاد شد،نمی‌توانست پرسپولیس را به دروازه الوصل نزدیک کند. با این حال پرسپولیس در نیمه اول دو گل زد اما کیفیت بازی این تیم در نیمه دوم به مراتب بهتر از نیمه اول بود.

پرسپولیس فعلی، بدترین پرسپولیس دوران برانکو از نظر خلق موقعیت گل است. دلیل آن هم مشخص است: کم بودن تعداد عناصر هجومی نسبت به عناصر دفاعی، افت فاحش امیری و احمدزاده و ترجیح دادن بازیکنان کارگر به بازیکنان خلاق. برانکو در لیگ پانزدهم به دلیل کمبود مهره قابل اتکا در خط دفاعی و دروازه نتوانست بین دفاع و حمله در تیمش توازن ایجاد کند. در لیگ شانزدهم او به خوبی توازن بین دفاع و حمله را در تیمش ایجاد کرد ولی در لیگ هفدهم و پس از باخت به الهلال و مصدومیت‌ بازیکنان کلیدی فصل قبل مثل کامیابی‌نیا و احمدزاده و همچنین از دست دادن طارمی، اولویت را به دفاع داد و بنابراین در این روزها که بازی‌های این تیم فشرده‌تر و دشوارتر شده، عدم توازن بین دفاع و حمله به چشم می‌آید.

پرسپولیس در لیگ شانزدهم بازیکنانی آماده‌تر از نظر بدنی داشت. بازیکنانی که هنوز مصدومیت‌های مقطعی به سراغ‌شان نیامده بود. آن پرسپولیس علی‌رغم کمبود مهره‌ روی نیمکت، اما یکدست‌تر و تیم‌تر از پرسپولیس لیگ هفدهم بود. بازیکنان پرسپولیس در لیگ هفدهم آن دوندگی و آمادگی بدنی فصل قبل را ندارند. علاوه بر این، پرسپولیس فصل قبل تیمی متعادل از نظر حضور بازیکنان با ویژگی‌های متفاوت در ترکیب اصلی بود. حتی می‌توان گفت که تا حدودی کفه ترازو به نفع بازیکنان تکنیکی و خلاق می‌چربید تا بازیکنان کارگر.

بیست دقیقه پایانی بازی دیروز پرسپولیس و الوصل نشان داد که چنانچه برانکو از بازیکنانی با تکنیک‌تر در ترکیب تیمش استفاده کند، این تیم راحت‌تر می‌تواند توپ را چرخانده و خلق موقعیت کند. دیگر زمان آنکه بتوان با اتکا به چهار الی پنج بازیکن در فاز حمله حریفان را شکست داد گذشته است. نه منشا جای طارمی را می‌گیرد و نه امیری آن بازیکن آماده سابق است و نه احمدزاده و رسن. حالا پرسپولیس نیازمند آن است که از بازیکنان خلاق‌تر و دونده‌تری بهره ببرد و برانکو باید بین دفاع و حمله توازن ایجاد کند.