مفهوم «عدو شود سبب خیر» را اگر تا امروز درک نکرده بودید، پرسپولیس آن را به شما میآموزد. پرسپولیسی که طاهری و طارمی وقتی پنجرهی نقل و انتقالات را به رویش بستند، کسی فکر نمیکرد راه نفسی برایش مانده باشد اما این بار بیشتر اوج گرفت و سربلندتر بود. آنهم در حالی که نه حق ورود به بازار نقل و انتقالات را داشت و نه حتی توانست ستارههایش را نگه دارد.
دستهای پرسپولیس خالی شده بود و جوانهایی که تا پیش از آن حتی برای نشستن روی نیمکت باید گزینش میشدند، امیدوار. حالا آنها یک قدم جلوتر آمده و از بازیکنان تمرینی سکونشین تبدیل شده بودند به گزینههای جایگزینی یازده بازیکن اصلی تیم. تا امروز اگر فقط تماشاگر بازیهای پرسپولیس بودند، حالا نوبت بازیشان رسیده و دیدیم که مهمتر از بازی کردن آنها اما یکی شدنشان با برنامههای تاکتیکی تیم است. حال آنکه پیشبینی کرده بودند پرسپولیس با آنها زمینگیر میشود.
پیش از این هم البته جوانهای پرسپولیس را در میدان دیده بودیم. مثلا همین سعید حسینپور. یا حتی حمیدرضا طاهرخانی که در دوحه برابر السد به میدان رفت. احسان علوانزاده و آدام همتی اما کمی باتجربهتر شدهاند و محمدامین اسدی هم نشان داد که تواناییهای فنیاش به تجربهای که از آن بینصیب است، میچربد. او در همان ده دقیقهای که در زمین حضور داشت، مثبت و موثر بازی کرد و یک گل هم زد که داور به اشتباه آفساید اعلامش کرد.
موفقترین جوان برانکو در تبریز اما سعید حسینپور بود که بجای طاهرخانی به زمین رفت. محدودیتهای برانکو ایوانکوویچ برای انتخاب یازده بازیکن اصلی پرسپولیس او را به تغییر پست آدام همتی مجبور کرد و در حالی که تصور میشد این تغییر پست احسان علوانزاده باتجربهتر را به ترکیب اصلی برساند، در نهایت این حمیدرضا طاهرخانی بود که در پست هافبک کناری به میدان رفت و البته اصلا هم موفق نبود.
طاهرخانی با اینکه حرکات تکنیکی خوبی داشت، در پیش بردن توپ و حرکات ترکیبی چندان موفق نبود و در همان دقایق ابتدایی نیمه دوم تعویض شد. برعکس طاهرخانی اما حسینپور که بجای او به زمین آمده بود، نمایش بینقص و قابلتوجهی در ترکیب پرسپولیس داشت. او با اینکه یک هافبک میانی است، در کنارهی خط میانی نمایش خوبی داشت و با اعتماد به نفس بازی کرد.
حسینپور در سومین بازی لیگ برتریاش، سومین پست خود را تجربه کرد. او در یک صحنه بازیکن ماشینسازی را از پیشرو برداشت، وارد محوطه جریمه حریف شد و تلاش کرد اولین پاس گلش را بدهد اما موفق نشد. حال آنکه میتوانست با پاسی ساده، همان توپ را به نوراللهی برساند و فرصت یک ارسال بلند را برای او فراهم کند اما ترجیح داد به دل دفاع حریف بزند و تکنیکش را به رخ بکشد. جوانهایی که پنجشنبه در تبریز با پیراهن پرسپولیس به میدان رفتند، در واقع ستارههای فردای فوتبال ایران هستند که به لطف کمبود بازیکن در این تیم، از روی نیمکت بلند شدهاند تا «خیریت» را برای آقای گلی که پنجره را به روی آنها بست و رفت، معنا کنند.