نامۀ سرگشادۀ جواد خیابانی به صداوسیما؛ سکوت مرد نوستالژی شکسته شد

جواد خیابانی که دوستی بسیار نزدیکی را با مزدک میرزایی مهاجرت کرده به انگلیس، دارد، پس از آنکه عادل فردوسی‌پور رسماً از صداوسیما کنار گذاشته شد و سپس نوبت به مهاجرت مزدک رسید، اعتراض خود را نحوۀ برخورد سازمان با مهره‌های کلیدی خود نشان داد.

خیابانی در بیانیۀ خود اظهار داشت: برای من هم در اینجا کار کردن خیلی سخت است.این سازمان من است که دارد حیف می شود و نیروهایش را یک به یک از دست می‌دهد. اگر این سینما و فوتبال نبود در انزوایی عجیب می مردم؛ همه بیکاریم ده ها و صدها نفر از همکاران من در سازمان همین قصه را دارند.مزدک دوست خوب من بود که از ایران رفت، چند روز پیش فکر کردم که کاش نمی رفت و سختی های اینجا را تحمل میکرد اما این به من مربوط نیست. او در بین ما بهترین بود. با ادب بود. دروغ نمی گفت. توانا بود. با دانش بود. تمیز و سالم بود . محترم بود و طوری رفتار میکرد که همه را وادار به احترام میکرد  لذا تصور میکنم حق ندارم به جای او بیاندیشم.

همین دو سه ماه قبل بود که در باره فیلم مستندش که در ایران می ساخت با او همراه شده بودم و آن گفتگو آخرین باری بود که دیدمش. دلم میخواهد سختی های زندگی او برطرف بشود زیرا او لایق بهترین هاست. همانطور که عادل هم هست. همانگونه که پیمان هم هست و محمدرضا هم.برای من هم در اینجا کار کردن خیلی سخت است. کار که نه، چه کاری؟ ما کاری نداریم. همه به نوعی بیکاریم.دو تا گزارش در ماه که نشد کار .دوست داشتم برای سازمانم بیشتر و بیشتر کار کنم ؛ نه در جوانی و خامی  بلکه الان که تجربه و هزاران ساعت بیداری و مطالعه داشته ام.