اولین تجربه دلامادونینای کونته -چامپائولو درسن سیرو/جدال دو سبک جذاب فوتبال ایتالیا در قالب دلامادونینا

شهرآورد دلامادونینا که قدمتی بیش از یک قرن دارد  به افتخار تندیس مادونینا، مجسمه ی نمادین و زرین مریم مقدس در بالای کلیسای جامع که یکی از نمادهای تاریخی شهر شمالی میلان است به داربی دلا مادونینا، معروف شد.

شنبه شب ۳۰شهریورماه ۱۳۹۸ و ازساعت۵ ۱ / ۲۳ ،تمامی نگاه ها به ورزشگاه قدیمی و سنتی سن سیرو دوخته خواهد شد،مکانی که یکی از بزرگترین دربی های جهان فوتبال توسط میلان و اینتر، دو غول بزرگ فوتبال ایتالیا در آنجا برگزار میشود و چشم‌ها را خیره خواهد کرد.

از طرفی دربی دلامادونینا چیزی بیش از یک بازی معمولی فوتبال است.این بازی حساس یک سنت و جاذبه واقعی ازرشته ای جذاب بنام فوتبال است . پیچیدگی ویژه و خاصی در رقابت بین این دو تیم وجود دارد؛ زیرا پیدایش میلان به اواخر دهه های قرن هجدهم و  باشگاه اینتر در دهه دوم قرن بیستم رقم خورده بود،تا تاریخ این این باشگاه بنوعی به هم گره خورده باشد.اینتر از دل میلان متولد شد و سپس رقیب هم شدند .اختلاف مدیران میلان درجذب بازیکنان خارج‌ از ایتالیا بود منتج به شکل گیری اینتر در اوایل قرن بیستم شد.زیرا مدیران سنت گرای میلان مخالف چنین فلسفه ای بود(جذب بازیکن خارجی) و عده ای در درون آن علاقه مند به جذب بازیکن خارجی (عده ای از مدیران که بعدا اینتر را تاسیس کردند) .آنگاه شهر میلان به دوتیم تقسیم شد، تیم قرمز و سفید(میلان) و تیم دیگری به رنگ مشکی و آبی(اینتر) و بدین ترتیب دربی دلامادونینا ازدرون آنها شکل گرفت ومتولد شد.

در دربی شهر میلان ممکن است که اختلافات  سیاسی و مذهبی که در سایر شهرآوردهای معتبر جهان وجود دارند را مشاهده نکنیم. شاید دربی میلان، سالم ترین و ساده ترین رقابت ورزشی باشد؛ این بازی حساس فقط برای غرور و شرافت و موفقیت های بزرگ و ماندگار ،برگزار می شود. رقابت در داربی دلامادونینا فقط بر سر جذب بهترین مربیان، معروفترین بازیکنان و کسب عناوین و جام‌ های بیشتر داخلی و قاره ای، به رسم و سنت بین این دو باشگاه تبدیل شده بود و لاغیر.اوج این رقابت ها به دهه ۱۹۶۰ برمی گردد. از نگاه فوتبالی، دهه ۶۰ قرن بیستم به شهر میلان تعلق داشت، نه تنها در داخل کشور، بلکه قهرمانی های متوالی این دوتیم در سطح اروپا و جهانی، شهر میلان را بعنوان سلطان مسلم فوتبال اروپا در آورد.

میلان با هدایت شخصی بنام روکو دو اسکودتو، یک کوپا ایتالیا، دو جام اروپایی را تصاحب کرد. در آن سوی، اینتر با هدایت مربی سخت گیری چون هلنیو هررای آرژانتینی ، یک اسکودتو، دو جام اروپایی و دو جام بین قاره ای به ویترین افتخارات آن اضافه کرد، تا نامش درتاریخ افعی ها ماندگار شود.

در  دهه ۶۰، دربی دلامادونینا به رقابت دیوانه واری تبدیل شده بود؛ حضور دو استاد تاکتیک(روکو در میلان-هررا در اینتر)  یکی از دلایل مهم جذابیت دربی دلامادونیا بود.هردو مربی استاد روانشناسی و آنالیز درفوتبال بودند و بشدت معتقد به نظم و دیسپلین سخت وطاقت فرسا.

در آخر ذکر این نکته بسیار اهمیت دارد که  هواداران هر دوتیم شهرمیلان ازنظر تاریخی، شهر را به خوبی بین خود به اشتراک گذاشته اند و بسیار کم اتفاق افتاده است که اجازه دهند دشمنی و‌ خصومت فوتبالی از درون ورزشگاه سن سیرو به بیرون آن خارج شود. در سال ۱۹۸۳، عهد و پیمانی بین هواداران افراطی دو تیم به امضا رسید که آرامش و صلح و دوستی بر فضای شهر حاکم شود و روابط دو تیم با همدیگر خوب باشد. شاید روابط میان هواداران دو تیم برای این دربی امشب بیش از حد مثبت باشد، اما حساسیت بازی بدون شک در بالاترین سطح ممکن  قرار دارد،زیرا سه امتیاز این بازی در ادامه سری آ،اهمیت فراوانی دارد.

امیدوارم شاهد دیدار جذابی از سوی هر دوتیم با کیفیت فوتبال ایتالیا باشیم ،جایی که در دیدار امشب برای اولین بار کونته را روی نیمکت اینتر و چامپائولو را بعنوان مربی میلان خواهیم دید.مربیانی که با اندیشه و تفکراتی تهاجمی وارد بازی خواهند شد.کونته را با مدل پایه۲-۵-۳ وگاها(۲-۱-۴-۳) میشناسیم و چامپائولو را با مدل ۱-۲-۳-۴ و‌گاها(۲-۱-۳-۴)

کونته بیشتر ازکناره ها حملاتش را سازماندهی و طراحی می کند، و‌ چامپائولو‌ را بیشتر ازعمق و بازی ترکیبی می شناسیم.

امین یزدانی