چرا نفت آبادان مقابل پرسپولیس گل کاشت؟

 همانطوری که پس از مسابقه چند روز قبل نفت مقابل پرسپولیس گفته ام، انتظار 1 بازی بهتر از تیم زردپوش آبادانی که از مربی کاربلد و پخته ای چون فراز کمالوند سود می برد دور از دسترس نبود. در حقیقت مسابقه اخیر لیگ برتر بهترین بازی تدارکاتی برای آبادانی هایی محسوب می شد که بعلت مشکلات مالی حتی توان ماندن در تهران و اردو زدن تا روز مسابقه جام حذفی را نیز نداشتند.

اسم این تیم نفت آبادان است اما دریغ از مبالغی که حق و حقوق مسلم بازیکنان و کادر فنی بوده و میبایست طی ماه های قبل به آنان پرداخت میشد. در حقیقت برای بازیکنان و مردم محروم آبادان نام دهان پرکن تیم صنعت نفت تنها 1 اسم بوده و بس و حتی از پالایشگاه و پول نفت نیز کوچکترین سهمی ندارند. نمی دانم چرا، اما ناگهان یاد آن ضرب المثل های معروف آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم و اینکه کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد افتادم.

از طرف دیگر بازیکنانی که با غیرت و شجاعت مثال زدنی خویش در مقابل حریفی سرسخت که در بهترین روز های فوتبالی خویش قرار دارد نتیجه گرفتند در ذهنم تداعی می شوند. نفتی که بازیکن خارجی، داخلی و حتی بومی در این تیم معنایی نداشته و همگی یک دل و یک صدا برای ارتقا نام آبادان و خوزستان و صرفا به عشق مردم در نیمه دوم مسابقه خصوصا پنالتی ها حماسه ای دیگر خلق کردند. تمامی شما عزیزان بازی با کیفیت پرسپولیس و تلاش بیش از حد و جانفشانی تیم خوزستانی را دیده اید. لذا جای هیچ صحبت دیگری در این خصوص باقی نمی ماند.

درود بر خوزستان و خوزستانی، هزاران آفرین بر تیم طلایی پوش و محبوب آبادان و تبریک به مردم عزیز این شهر و همچنین خرمشهر قهرمان.

نویسنده: محسن بابادی