گیج و سردرگم مثل شاگردان برانکو

پرسپولیس در آخرین بازی سال 95 برابر الریان شکست خورد. نکته‌ای که در این بازی به چشم آمد سردرگمی بعضی از بازیکنان پرسپولیس بود. به خصوص فرشاد احمدزاده، حسین ماهینی و محسن ربیع‌خواه. بازیکنانی که با تغییر پست‌های مداوم برانکو، هنوز نتوانسته‌اند تمرکزشان را برای طولانی‌مدت حفظ کنند. احمدزاده در یک بازی ستاره سمت چپ می‌شود و بازی بعد سمت چپ خط دفاع پرسپولیس پاشنه آشیل این تیم است. یک بازی شماره 100 واقعی پرسپولیس در سمت راست می‌شود و یک بازی مثل دیدار با الریان، وینگر چپی می‌شود که تاثیری در بازی هجومی پرسپولیس نمی‌گذارد. یا حسین ماهینی. بازیکنی که مدافع راست تخصصی است. اما در پرسپولیس برانکو همه نقاط دفاعی زمین و حتی پست هافبک دفاعی را هم تجربه کرده. تغییرات مداوم که باعث شده ماهینی در انجام وظایف دفاعی دچار اختلال تمرکز شود و نتواند همه آنچه در ذهن و جسم دارد به نمایش بگذارد. شرایط محسن ربیع‌خواه هم چنین است. از روز خوبی که در قلب دفاع برابر نفت قرار می‌گیرد؛ تا روز بدی که برابر الریان می‌گذراند. از روزهای متوسطی که در سمت چپ خط دفاع گذرانده بود؛ تا روزی که به پست تخصصی هافبک دفاعی رفت و باز هم چنگی به دل نزد. گویا برانکو باید در این تغییرات گسترده و پرتکرار دوباره نگاهی بیندازد و تمرکز را به این بازیکنان بازگرداند.