سپاهان – پرسپولیس از نگاهی دیگر (گزارش)

پرسپولیس مدل برانکو، مثلِ بازی برگشتِ لیگ برابر سپاهان، با آرایش چهار-چهار-دو خطی بازی را آغاز کرد و برای موفقیت نیاز به امادگی و عملکرد استاندارد دو هافبک میانی اش داشت و با نگاهی به عملکرد کمال کامیابی نیا و احمدنورالهی در میانه میدان می توانیم ببینیم این دو بازیکن از ارکانِ موفقیتِ پرسپولیس در این بازی بودند. در نیمه‌نهاییِ نقش جهان اولویت سپاهان اجرای بازی درگیرانه، برتری در جنگ های فیزیکی میانه میدان و استفاده از توپ های بلند بود و به همین دلیل قربانی، شهباززاده و استنلی برای ایجاد برتری در نبردهای هوایی، همزمان در ترکیب قرار گرفتند.

در مقابل پرسپولیسی ها برای اینکه بتوانند حریف را کنترل کنند با این تفکر مقابل حریف قرار گرفتند که ابتدا میانه میدان را از آن خود کرده و با عرض دادن به بازی و تعویض توپ در کانال‌های کناری هافبک‌های سپاهان را از جریان بازی خارج کنند. موفقیت پرسپولیس در اجرای این ایده منجر به عقب راندن سپاهان در زمین شد.

بر اساس آماری که سایت یازده منتشر کرده است، کمال کامیابی نیا با ۵۱ و احمد نوراللهی با ۴۷ پاس حدود ۲۰ درصد از کل پاس های (510) تیم برانکو را به نام خود ثبت کردند که این مهم نشان از تاثیر آنها در جریان بازی دارد. امیر قلعه‌نویی برای تغییر این شرایط تمام چهار تعویض خود را در میانه میدان انجام داده و حتی دو بازیکنی را که به عنوان بازیکن تعویضی وارد میدان کرد، دوباره از زمین خارج و دو بازیکن دیگر را جایگزین آنها کرد.

اما در میان تمام هافبک‌های سپاهان تنها مهدی کیانی توانسته آمار ۵۰ پاس با دقت ۸۴ درصد را به نام خود ثبت کند. با نگاهی دوباره به میانگین استقرار بازیکن‌ها متوجه می‌شویم که کاپیتان سپاهان اکثر دقایق بازی به مدافعان کمک کرده و با آمار ۷ تکل موفق، ۴ قطع توپ و ۱ دفع توپ نقش ویژه ای در فاز دفاعی سپاهان ایفا کرده است و این آمار برای دیگر هافبک‌های سپاهان صفر بوده و آنها هیچ نقشی در جریان بازی نداشتند که یکی از دلایل اصلی آن ارسال‌های بلند مدافعان و مهدی کیانی است که دیگر هافبک ها را از جریان بازی خارج کرده است.

در مقابل کمال کامیابی نیا با دقت پاس ۹۲ درصد ۴ تکل موفق، ۲دفع توپ و ۱ قطع توپ یکی از بهترین بازیکن های زمین بود چرا که در تیم برانکو بازیسازی با پاس های کوتاه از مدافعان شروع شده و حملات را هافبک‌ها طراحی می‌کنند. در چنین شرایطی احمدنورالهی با آمار ۴ شوت بعد از علی علیپور بیشترین شوت را میان بازیکن‌های دو تیم به نام خود ثبت کرده و با آمار ۲ دریبل موفق، دریبل‌زن ترین بازیکن میدان بود اما در تیم سپاهان سعید آقایی و مهرداد محمدی نقش بیشتری در حملات داشته و پرکارترین بازیکنان سپاهان در فاز حمله بودند.

این مهم نشان دهنده دو تفکر متفاوت در دو تیم است. تیمی که میخواهد با بازیسازی در میانه میدان و ارسال توپ به تمام نقاط زمین به دروازه حریف نزدیک شود و تیمی که تنها از کانال‌های کناری و بازی مستقیم به دنبال باز کردن دروازه حریف است. اما تیم موفق تیمی است که هافبک‌های آن با برتری در نبردهای هوایی و ثبت ۴ تکل موفق و ۲ قطع توپ توانستند برتری خود را به هافبک‌های حریف دیکته کنند. تیمی که با آمار ۲۳ نبردهوایی موفق اجازه نداد حریف از توپ‌های بلند استفاده کرده و روی دروازه‌اش خطری ایجاد کند.اینکه هافبک‌های پرسپولیس با دوندگی زیاد در حملات شرکت کرده و اکثر توپ‌های دوم را از آن خود کردند و در نهایت احمد نوراللهی با استفاده از همین توپ های دوم توانست دروازه حریف را باز کند. اینکه زردپوشان دیار نصف جهان نتوانستند حریف را کنترل و بازی را در دست بگیرند، نشان دهنده بازی بدون نقص هافبک‌های پرسپولیس است که در آرایش ۲_۴_۴ خطی کارایی بیشتری دارند.