آنچه باید از برانکو بیاموزیم/ این است سبک بزرگان

قطعا برانکو هم در کار خودش اشکالات زیادی دارد و کامل و بی‌نقص نیست. مثلا همین حالا خیلی‌ها دارند اقتدار او را زیر سوال می‌برند که چرا به حرفش در مورد پنالتی نزدن مهدی طارمی وفادار نماند و هزینه‌ای چنین هنگفت را به پرسپولیس تحمیل کرد؟ با این وجود قطعا غیرمنصفانه است اگر نقاط قوت این مربی را هم نبینیم. یکی از مهمترین خصایل اخلاقی برانکو که در دو سال گذشته بارها نمود پیدا کرده، صبر و بردباری او در قبال اشتباهات فردی بازیکنانش بوده است. امکان ندارد یک روز مربی کروات را در شرایطی ببینیم که دارد تقصیر ناکامی را گردن بازیکنانش می‌اندازد و پنبه آنها را جلوی خبرنگاران می‌زند. سرمربی پرسپولیس بار دیگر در پایان بازی با لخویا این خصوصیت حرفه‌ای و مناسبش را به رخ کشید و درست در شرایطی که همه چیز آماده انتقاد از طارمی بود، پشت این بازیکن ایستاد. شاید برانکو در نشست خبری بعد از مسابقه می‌توانست دست پیش را بگیرد و بگوید با طارمی به خاطر اینکه پشت ضربه پنالتی ایستاده برخورد خواهد کرد. او حتی می‌توانست راه کم‌هزینه‌تری را انتخاب کند و مثلا گل خالی عجیبی را که طارمی اوایل نیمه دوم خراب کرد یادآوری کند. با این حال اما برانکو عادتش را ترک نکرد و به حمایت از بازیکنانش ادامه داد. سرمربی کروات پرسپولیس گفت طارمی در تمرینات همه پنالتی‌هایش را گل کرده بود و اصولا از این دست اتفاقات برای هر بازیکنی پیش می‌آید.

به طور کلی سبک کاری بسیاری از مربیان بزرگ دنیا همین است؛ اینکه انتقاد از بازیکن را برای گفتگوهای خصوصی و محرمانه نگه می‌دارند و هرگز جلوی رسانه‌ها به چنین موضوعاتی نمی‌پردازند. حتی کارلوس کی‌روش هم در طول این پنج سال هرگز به انتقاد از بازیکنانش نپرداخته. مثلا در دوره قبلی مقدماتی جام‌جهانی، در پایان بازی با لبنان و ازبکستان که تیم ملی با اشتباهات فاحش مهدی رحمتی بازنده شد هرگز چیزی در این مورد از زبان کی‌روش نشنیدیم. این درست بر عکس رویه خیلی از مربیان ماست که در نشست‌های خبری معمولا دیواری کوتاه‌تر از بازیکنان پیدا نمی‌کنند. در ایران اگر تیمی برنده شود، مربی‌اش می‌گوید: «بچه‌ها فرامین کادر فنی را به دقت اجرا کردند» و اگر ناکامی به وجود بیاید، آقای مربی خواهد گفت: «بچه‌ها به توصیه‌های کادرفنی توجه نکردند.» و این یعنی تنها چیزی که هیچ‌وقت هیچ اشکالی ندارد، تدابیر مربیان است!