مهدی طارمی سی دقیقه بیشتر از گادوین منشا در ورزشگاه یادگار امام برای پرسپولیس به میدان رفت اما تاثیرش در جریان بازی به مراتب کمتر از مهاجم شماره 90 بود.
به نظر میرسد هراس طارمی از قرار گرفتن زیر سایه منشا، رفته رفته در حال تبدیلشدن به حقیقت است. گادوین در این مسابقه یک گل تماشایی به ثمر رساند و چندین بار با تبحرش در حمل توپ، دفاع تراکتورسازی را تهدید کرد اما نمایش طارمی برای هواداران پرسپولیس، دلسردکننده به نظر میرسید. مهدی نه در مسابقه سوپرجام برای تیمش گلزنی کرده و نه در دو هفته ابتدایی لیگ توانسته باری را از روی دوش پرسپولیس بردارد. مهاجم بوشهری فصل بدنسازی را از دست داده و برای رسیدن به سطح آمادگی بازیکنانی که تابستان را با جلسههای تمرینی سخت مارکو پشت سر گذاشتهاند، کار دشواری دارد. کیفیت طارمی در شروع لیگ این بازیکن را به گزینهای برای نشستن روی نیمکت تبدیل میکند اما آیا برانکو واقعا طارمی را از ترکیب اصلی جدا خواهد کرد تا به زوج علیپور و منشا فرصت بدهد؟
برخورد پرفسور با مهدی طارمی، همیشه به گذشت و خطاپوشی پیوند خورده است. او بارها با مهدی طارمی کنار آمده، مصاحبههای این بازیکن را تحمل کرده، پنالتیهای تیماش را دوباره و دوباره به این بازیکن سپرده و او را با آغوش باز پذیرفته است. رامین رضاییان در بازگشت به پرسپولیس هرگز از اعتماد سرمربی تیم بهرهمند نشد اما مهدی در هیچ شرایطی این اعتماد را از دست نمیدهد.