پرسپولیسی سابق و ستاره شدن در شهر غریبه

 دو هفته قبل با چیپ تماشایی‌اش در برابر ایرانجوان، برای دقایقی قهرمان سکوهای عضدی شد اما سپیدرودی‌ها نتوانستند همه امتیازهای آن مسابقه را به دست بیاورند. روز رویایی کعبی، کمی دیرتر از راه رسید.

برای اولین بار در طول فصل، سپیدرودی‌ها صاحب ضربه پنالتی شدند و سهیل حق‌شناس در ترکیب این تیم نبود تا پشت توپ قرار بگیرد. با سهیل، هیچکس تردیدی برای گل‌شدن پنالتی نداشت اما هوادارها مطمئن نبودند که کعبی این ماموریت را با موفقیت پشت سر بگذارند. این، سرنوشت‌سازترین لحظه فصل برای سپیدرود بود. گل شدن این تیم، رشت را دوباره صاحب تیم لیگ برتری می‌کرد و از دست رفتن‌اش، تاثیر منفی ویژه‌ای روی تیم می‌گذاشت و شانس رسیدن به گل را به حداقل کاهش می‌داد. کعبی با همه قدرت‌اش پشت توپ ظاهر شد و توپ را دور از دستان دروازه‌بان به تور رساند.

تکرار شادی برنابئویی لئو مسی، پایانی درخشان برای فصل حسین کعبی بود. مردی که تصور می‌شد یک فوتبالیست تمام‌شده است اما در بسیاری از بازی‌ها، تفاوت را بین سپیدرود و رقبا رقم زد. سپیدرود به کعبی کمک کرد تا به خداحافظی از فوتبال تن ندهد و کعبی به  سپیدرود کمک کرد تا برای اولین بار به سطح اول فوتبال ایران برسد. کعبی یک ستاره سالخورده است. ستاره‌ای که دیگر کارایی سابق‌‎اش را ندارد. شاید کعبی پیر شده باشد و سن واقعی‌اش، فاصله زیادی با  اعداد روی شناسنامه‌ او داشته باشد اما فوتبالیست‌‎بودن، هنوز بخشی از تقدیر ساق‌های اوست. ساق‌های بازیکنی که در پایتخت سوژه شوخی شده بود و در رشت، لباس ناجی را بر تن کرد.