دوام اسپرم در واژن خانم‌ها چه مدت است؟/ آیا ادار باعث خروج می‌شود؟

منهای ورزش؛ اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشتید و فکر می‌کنید دفع ادرار می‌تواند زندگی را برای شما آسان کند ما در اینجا یک بمب حقیقت برا ی شما داریم. اسپرم‌ها می‌توانند مدت زیادی در واژن دوام بیاورند حتی اگر بعد از رابطه جنسی محافظت نشده واژن خود را شستشو دهید و تمیز کنید. حتی احتمال باردار شدن نیز در این شرایط بسیار زیاد است همه اینها به قدرت اسپرم همسرتان بستگی دارد.

به گزارش تایمزسوفاندیا، برای بارداری طبیعی باید پارامترهای نرمال منی وجود داشته باشد. برای باروری یک تخمک به میلیون ها اسپرم نیاز است. شاید تعجب کنید اگر بدانید یکصد تا 600 میلیون اسپرم در یک قاشق چای خوری مایع منی وجود دارد. البته در نظر داشته باشید احتمال بارداری به عوامل مختلفی از جمله حجم، تعداد، تحرک و مورفولوژی بستگی دارد.

اگر هر یک از این پارامترها مشکلی داشته باشد بارداری طبیعی را دشوار می کند و این زمانی است که برای تشخیص دلایل و روش درمان به مشاوره یک متخصص زنان و زایمان نیاز دارید. از این میلیون ها اسپرم فقط 10 تا 20 از آنها به تخمک می رسد.

در اینجا مدت دوام اسپرم داخل و خارج واژن توضیح داده می شود

اسپرم ها نه تنها داخل واژن زنده می مانند بلکه می توانند خارج از آلت تناسلی زنان نیز زنده بمانند، اما فقط برای 20 الی 30 دقیقه. در یک محیط گرم بقای اسپرم برای چند ثانیه تا چند دقیقه بیشتر نیست. بعد از رابطه جنسی محافظت نشده اسپرم می تواند به مدت 3 تا 5 روز در دستگاه تناسلی زنان زنده بماند. ترشحات دستگاه تناسلی باعث تغذیه اسپرم می شود.

اسپرم متحرک به تدریج از طریق ترشحات دهانه رحم به سمت رحم سپس لوله رحمی برای بارور کردن تخمک حرکت می کند. برای باردار شدن اسپرم ها باید در زمان تخمک گذاری در دستگاه تناسلی وجود داشته باشند زیرا عمر تخمک نسبت به اسپرم بسیار کوتاه است. اسپرم ها می توانند سال ها در حالت منجمد زنده بمانند که به دلایل مختلف پزشکی فریز می شوند که در باروری مردان تاثیر می گذارد.

چگونه اسپرم برای واژن مضر است

اگر پس از برقراری رابطه جنسی واژن بوی غیرعادی و عجیب و غریبی می دهد نشانه ناسالم بودن منی است، همچنین ممکن است به معنی آلودگی اسپرم باشد. اسپرم ناسالم می تواند بیوم واژن را از بین ببرد و باعث از بین رفتن باکتری های سالم می شود که منجر به بروز مشکلاتی مانند واژینوز باکتریایی و عفونت های مخمری می شود. در صورت عدم درمان به موقع منجر به عفونت ادراری و منتقله از راه جنسی می شود.