از همان ابتدای خرید سروش رفیعی، پرسپولیسیها نگران تداخل وظایف سروش با محسن مسلمان بودند. مسلمان علاوه بر فصل قبل، در نیمفصل اول لیگ شانزدهم هم به خوبی به بازی پرسپولیس ریتم میداد و حملات پرسپولیس را طراحی میکرد.
ولی با خرید ستاره تراکتورسازی، برانکو یک برنامه ویژه پیاده کرد. فرشاد احمدزاده به دفاع چپ منتقل شد تا مسلمان جای او را در وینگر چپ پر کند. شماره هفت جدید پرسپولیس هم حالا نبض حملات تیم را عهدهدار شد.
آیا وظیفه سروش و محسن تداخل پیدا کرد و این دو بازیکن سر در گم شدند؟ هر چند که بعد از هر ناکامی پرسپولیس، هواداران به این موضوع اذعان دارند، ولی آمار چیز دیگری میگوید. از زمانی که سروش به پرسپولیس اضافه شد نه پرسپولیس افت کرد، نه سروش و نه حتی مسلمان. شرایط نتیجهگیری پرسپولیس که مشخص است و این تیم قهرمانی لیگ را به دست آورده است. سروش هم شخصا در این نیم فصل یک گل بیشتر از به نیمفصل اول در تراکتورسازی زده است. اما مسلمان چطور؟
محسن مسلمان تا قبل از حضور سروش، فقط دو پاس گل ارسال کرده بود. ولی از زمان حضور رفیعی، این بازیکن بیش از دو برابر آمارش بهتر شده است. حالا مسلمان پنج پاس گل دیگر در نیمفصل دوم ارسال کرده است. حتی یکی از این پاسهای محسن را خود سروش در دربی تبدیل به گل کرده بود. آماری که نشان میدهد برانکو از شماره 7 و 77 تیمش به درستی بازی گرفته و منجر به افت هیچ کدام از اینها نشده است.