اشک‌هایی که از سارانسک یادگار می‌ماند

وقت خروج از مورداویا آره نا صدای پایشان را می شنوی. نزدیک به سی هزار ایرانی حاضر در سارانسک با بغضی عمیق ورزشگاه، شهر و احتمالا روسیه را ترک خواهند کرد. همان ها که غوغایشان در دو هفته اخیر در روسیه غوغا کرده بود. در سنت پترزبورگ، کازان، حتی مسکو و البته سارانسک.

گاهی چند نفری شعار می دهند: بچه ها متشکریم. دوباره فقط صدای پا به گوش می رسد. خیلی آهسته قدم برمی دارند. حتی از گروه های چند نفری صدایی شنیده نمی شود.

روس های حاضر در سارانسک ناراحتند. تیم ملی فوتبال ایران با خروجش از جام جهانی ۲۰۱۸، روسیه را از داشتن یکدست ترین تیم جام محروم می کند. تیمی که جسارت و شهامت را معنا می کرد.

یک طرفدار روس تقابل با پرتغال را ترجیح می داد. او حاضر بود تیم کشورش مقابل رونالدو بازی کند اما مقابل جنگجوترین فوتبالیست های جام قارار نگیرد. او هم می دانست برای بردن ایران باید جان به لب شوند.

سکوت گه گاهی می شکند: حمله حمله تیم ایران گل بزن گل بزن یالا قهرمان! هنوز باور نکرده اند بازی تمام شده است. آنها حتی پس از سوت پایان بازی هم نمی خواستند ورزشگاه را ترک کنند.

خانمی به همسر میان سالش که کم مانده اشک بریزد و روی صندلی نشسته، دلداری می دهد: یک گل کم آوردیم اما خدایی کم نگذاشتیم.

کسی که گوشه چشمش قطره های اشک دیده می شود به دوستش می گوید: یک عکس یادگاری بگیر. دوستش به او نگاه می کند. به چشم های خیسش اشاره می کند: اشک یادگاری!

شاید این اولین بار بود که همه ما کارمان را درست انجام دادیم. از سرمربی، بازیکنان و صدالبته تماشاگران. اما نشد که بشود. جام جهانی با ۴ امتیاز در گروه مرگ به اتمام رسید اما حق به حقدار نه. جمعیت گاهی می نشیند. خسته است. این روزها بیشتر از تمام عمرش پیاده روی کرده است. مجبور بوده دو یا حتی یک وعده در روز غذا بخورد. دلش برای تیمش می تپد. 

گاهی برمی گردند و پشت سرشان را می بینند. به روزی که اینجا رسیدند. با هزار مشقت و سختی. با تحمل هزینه های گزاف. به عقب تر هم فکر می کنند. به روز قرعه کشی. لبخند می زنند: گروه مرگ! گل طارمی، سلام جواد خیابانی، خاطرات رژه می روند. شادی مضاعف طلبمان از جام جهانی.

دلشان برای تیم جنگجو و یکدستشان تنگ می شود. برای تیم دوست داشتنی کی روش تنگ می شود. 

دل همه مان برایت تنگ خواهد شد تیم ملی ۲۰۱۸ ایران، بهترین تیم تاریخ، بهترین های تاریخ.

مهدی بشکنی- سارانسک

عکس ها از امیرحسین خیرخواه