به گزارش سرویس خارجی فرتاک ورزشی، گواردیولا البته هیچوقت سر الکس را متوجه این اشتباهش نکرده. از یک طرف او رعایت سن سرمربی سابق منچستریونایتد را کرده و از طرف دیگر وقتی طرف حساب آدم، فرگوسن بزرگ باشد، هیچ ایرادی ندارد که او هر جور دوست دارد و راحت است، آدم را صدا کند. بحث ما البته نحوه تلفظ نام گواردیولا توسط فرگوسن نیست، بلکه میخواهیم به توصیههای ویژه سر الکس به پپ اشاره کنیم. آنطور که منابع مختلف نقل کردهاند (در کتاب زندگینامه گواردیولا هم به این دیدار اشاره شده) فرگوسن در آن مقطع به گواردیولا گفته بود که هیچوقت نباید اصول و فلسفهاش را زیر پا بگذارد چراکه بسیاری از مربیان جوان به دلایل مختلف، خیلی راحت عوض میشوند. دلایلی مثل اتفاقات غیرمنتظره و حتی رسیدن به موفقیت که آدمها را تغییر میدهد. به عقیده سر الکس، مربیان جوان هیچ تصوری از غول بودن پدیده فوتبال نداشتند و نمیدانستند که تنها راه موفقیت در این ورزش، تغییر نکردن تحت هر شرایطی است. آن توصیهها آنقدر برای پپ مهم بود که با گذشت 6 سال از آن دیدار به یاد ماندنی، سرمربی منچسترسیتی هنوز تکتک کلمات فرگوسن را به خاطر دارد و کارهایی که در منچسترسیتی انجام داده، کاملاً این موضوع را ثابت میکند. او به محض انتخاب به عنوان سرمربی منچسترسیتی تصمیم گرفت جو هارت را کنار بگذارد. خیلیها فکر میکردند طی چند ماه فاصلهای که بین انتخاب گواردیولا به عنوان سرمربی منچسترسیتی و حضور او در جزیره وجود دارد، نظر پپ درباره گلر یک تیم ملی انگلیس عوض شود. اما گواردیولا نشان داده که هیچوقت اصول تاکتیکی و فلسفه فوتبالش را زیرپا نمیگذارد و به همین دلیل، هارت مجبور به ترک منچسترسیتی و حضور در تورین ایتالیا شد تا کلودیو براوو دروازهبان فصل قبل بارسلونا جانشین او شود. اعتقادات اساسی و پایهای گواردیولا هیچوقت تغییر نمیکنند و او تنها افکارش را برای مقابله با چالشهای جدید آماده میکند چراکه به خوبی میداند دنبال رسیدن به چه چیزی است به همین دلیل بهرغم سوتیهای براوو در دربی منچستر که منجر به گلزنی زلاتان ابراهیمویچ و خلق موقعیت برای منچستر شد، او به جای انتقاد از دروازهبان تیمش، از عملکرد او در برابر سایرین حمایت کرد چراکه دروازهبان تیم ملی شیلی جزو بازیکنانی است که در فلسفه فوتبالی او قرار میگیرند. اغراق نیست اگر بگوییم بهجز سران منچسترسیتی، انگلیسیها از حضور پپ در کشورشان خوشحال هستند چراکه نشستن پپ روی نیمکت سیتی میتواند شانس این تیم برای موفقیت در لیگ قهرمانان را افزایش دهد. اتفاقی که سالهاست انگلیسیها حسرتش را میخورند. انگلیسیها با اینکه تیمهای ثروتمندی محسوب میشوند اما سالهاست که نتوانستهاند در اروپا از سد تیمهایی مثل بایرنمونیخ، بارسلونا و رئالمادرید بگذرند. طی سالهای گذشته مربیانی مثل پلگرینی، آرسن ونگر، ژوزه مورینیو و لوئیز ون گال هم نتوانستهاند تیمهای انگلیسی را در لیگ قهرمانان به موفقیت برسانند. باید دید گواردیولا میتواند نقش ناجی این فوتبال ناکام در لیگ قهرمانان را بازی کند یا نه. او رکورد فوقالعادهای در لیگ قهرمانان دارد. او در 7 دورهای که در این تورنمنت حضور داشته، دو بار قهرمانی داشته و در 5 فصل دیگر هم به مرحله نیمهنهایی رسیده، اماعملکرد او در لیگ قهرمانان سوالاتی را به همراه دارد که مهمترینش ناکامی سبک فوتبالی او با بایرن جلوی رئالمادرید و آتلتیکو بوده. او در بایرن تأکید زیادی روی مالکیت توپ داشت اما جلوی دو نماینده مادرید که از تاکتیک ضدحمله استفاده میکردند، در سال 2014 و 2016 ناکام بود. داستان سال 2015 متفاوت است و او اسیر همان تاکتیکی شد که خودش مبدعش بود و به همین دلیل نتوانست از سد بارسلونای لوئیز انریکه بگذرد. با این همه پافشاری گواردیولا روی اصول تاکتیکیاش باعث میشود که او کمتر از دیگر مربیان خارجی شاغل در جزیره، تحت تأثیر نکات منفی فرهنگ فوتبال این کشور قرار بگیرد و به جای اینکه انگلیس بخواهد طرز فکر پپ را عوض کند، شاید او فوتبال این کشور را متحول کند. مصاحبه او بعد از دربی منچستر نشان میدهد که او از تیمهای انگلیسی و بهخصوص تیم خودش انتظار بازی بهتری دارد. با اینکه خیلیها از عملکرد سیتیزنها جلوی شاگردان مورینیو راضی بودند اما گواردیولا بعد از پیروزی 1-2 مقابل همشهریشان اعلام کرد که تیمش هنوز به آن استانداردی که مورد نیاز بازی در اروپا است نرسیده: «ما هنوز برای بازی در اروپا آماده نیستیم. درست است که خلق موقعیت میکنیم اما به موارد بیشتری احتیاج داریم. این سبک بازی برای لیگ برتر کافیست اما در رقابت با بهترینهای اروپا، ما فعلاً حرف زیادی برای گفتن نخواهیم داشت. هر چند که هنوز زمان زیادی نیست که دور هم جمع شدهایم و قطعاً در آینده بهتر خواهیم شد». برای خیلی از هواداران فوتبال انگلیسی قبول این نکته که در خارج از جزیره، فوتبال بهتری به نمایش گذاشته میشود موضوعی نیست که بتوان به سادگی قبولش کرد اما واقعیت این است که خوب بودن در لیگ جزیره الزاما به معنای موفقیت شما در فوتبال بینالمللی نخواهد بود و نمیتوان آن را ملاکی برای موفقیت با رقبای اروپایی دانست. سیتی که با مانوئل پلگرینی حضور در مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان را تجربه کرده حالا با جذب یکی از بهترین مربیان جهان - و کسی که میتوان او را در ردیف مربیانی مثل کارلو آنجلوتی، ژوزه مورینیو و دیگو سیمئونه دانست – به دنبال این است که به ناکامی تیمهای جزیره در لیگ قهرمانان خاتمه دهد.