به گزارش سرویس لیگ یک فرتاک ورزشی، پیشرفت محسوس بازی تیم مس و البته نمایش چشمگیر بازی بازیکنانی مثل تیکدری، زینالخیری، اسماعیل بیگی و روشن شدن موتور گلزنی دغاغله همه نکتههای امیدوار کنندهای بود که در بازی با بادران تهران همه را امیدوار کرد.
از همه مهمتر اینکه ابراهیمزاده با قرار دادن سه هافبک دفاعی یعنی حسینخانی، زنده روح و زینال خیری و قرار دادن سه عنصر هجومی در برابر آنها یعنی تیکدری، پورصف شکن و دغاغله سیستم جدید و ترکیب جالبی را در مس این فصل رو کرد که مسلما در بازیهای بعد مس جذابیت بیشتری هم پیدا خواهد کرد.
اما نکته ملال آوری که در بازی با بادران هم تکرار شد همانی بود که سبب شده بود در بازیهای قبل هم دست مس از سه امتیاز کوتاه بماند و در این بازی هم باز یقه مس را گرفت و اجازه شیرین شدن کامش با امتیاز کامل و مزد واقعی بازی خوبش از این بازی را نداد.
درست به مثابه بازیهای قبل مس روان و خوب در زمین کار میکند و مزد این برتری را هم در زمین میگیرد و به گل میرسد... اما مصائب و مشکلات مس دقیقا بعد از همین گل آغاز میشود جایی که بازیکنان این تیم از ترس خوردن گل و از دست دادن برتری در زمین، دست و پاچهی خود را اشتباه میگیرند و عملا روی سادهترین موقعیتها به حریف برای زدن گل بفرما میزنند...
این اتفاق در بازی با استقلال اهواز رخ داد و در مسابقهای که حریف حتی یارای حمله کردن روی دروازه مس را نداشت و برتری مس کاملا محسوس بود، اما این تیم بابت از دست دادن برتریاش آنقدر زیر فشار فکری رفته بود که با دو حمله حریف سه موقعیت خطرناک روی دروازهی خود دید!! و به راحتی برتری دو گله خود را از دست داد.
در بازی با بادران نیز همین اتفاق رخ داد و بعد از اینکه مس گل اول بازی را به ثمر رساند، هر زمان توپ را در زمین خود میدید با دستپاچگی تمام به دنبال دفع کردن ان میگشت و در نهایت همین دستپاچگی هم سبب شد که روی یک ضربه ایستکاهی، به مبتدیترین شکل ممکن گل مساوی را دریافت کند.
این تکرار مکررات در بازیهای مس یک نکته را نشان میدهد و آن اینکه مس بعد از زدن گل خود، آنقدر ترسیده و لرزیده میشود که به راحتی تسلیم حریفانی میشود که حتی فکرش را هم نمیکنند که به دروازهی مس برسند اما از روی ترس و غفلت تیم مس به هرآنچه که فقط آرزوی آن را دارند میرسد.
مس باید ترس خود را بعد از دریافت گل در زمین بریزاند و اصلا به این فکر نکند که برتری خود را در زمین بازی از دست میدهد... گلهای دریافتی مس آنهم برروی کمترین فشار حریفان و موقعیتهای نه چندان خطرناک بیشتر از آنکه جنبه فنی داشته باشد، جنبهی روانی دارد و نشان میدهد که بازیکنان مس بعد از به ثمر رسیدن گل برای حفظ دروازهی خود به نوعی با یک عدم تمرکز و شتابزدگی روبرو میشوند.
ابراهیمزاده که مطابق وعدهی خود تیم را از نظر فنی در مسیر پیشرفت قرار داده است، باید هنر مربیگری خود را از نظر روانی و روحی نیز رو کند و مشکل تیم خود در این بعد قضیه را هم مرتفع سازد.