در شرایطی که مدیران پرسپولیس با تمدید تدریجی قرارداد بازیکنان تا حدود زیادی خیال خودشان را بابت فصل بعد راحت کردهاند، همچنان یکی از دغدغههای مربیان این تیم مساله کمال کامیابینیا است؛ بازیکنی که خودش میگوید چون از اروپا پیشنهاد دارد فعلا دست نگه داشته و دارد شرایط را ارزیابی میکند. اینکه چطور ممکن است اروپاییها با همه وسواسی که روی سن و سال بازیکنان دارند ناگهان هوس کنند یک هافبک دفاعی 28ساله غیرملیپوش را بگیرند، خودش مساله بسیار عجیبی است. این نکته احتمالا نشان میدهد باشگاههای خواهان کمال، آنقدرها هم سطح بالا و درجه یک نیستند. به هر حال او مختار است برای آینده خودش تصمیم بگیرد، اما نکته کلیدی اینجاست که در صورت تعلل بیش از حد، ممکن است اتفاقات بدی برای کامیابینیا رخ بدهد.
در حال حاضر پرسپولیسیها سخت به دنبال جذب یک هافبک دفاعی مهم و کارآمد هستند و از سوی دیگر شنیده میشود احمد نوراللهی هم اواسط نیمفصل اول با پایان خدمت سربازیاش به جمع سرخپوشان بر خواهد گشت. در این صورت اگر کمال هر چه سریعتر برای حضور در پرسپولیس چراغ سبز نشان ندهد و از ابتدای فصل تیم را همراهی نکند، ممکن است جایگاه فعلیاش را در ترکیب قهرمان لیگ شانزدهم از دست بدهد. این مساله به ویژه از آن جهت حائز اهمیت است که برانکو به حضور در تمرینات پیشفصل اهمیت زیادی میدهد و به ندرت هم بازیکنانی را که از آغاز همراه او و تیمش بودهاند، کنار میگذارد. این همان اتفاقی است که در این فصل مثلا برای رامین رضاییان یا امین آرامطبع رخ داد. نفر دوم که بنده خدا تمریناتش را هم زود شروع کرده بود، اما یک مصدومیت بدموقع او را تا آخر فصل بیرون از میدان نگه داشت. حالا هم کمال در وضع مشابهی است و شاید پشت گوش انداختن مساله تعیین تکلیف قرارداد، ناگهان به بهترین روزهای فوتبالی عمر او پایان بدهد.