افزایش چشمگیر جذابیت لیگ. از معدود لیگهای حرفهای که بارها پیش آمده در نقل و انتقالات، اخبار جابهجایی مربیانش جذابتر از بازیکنان شده است!
تا همین دیشب گفته میشد نفت بی صاحب است. تیمی که مدیرانش حتی پیگیر جام حذفی نبودند و یکی از اطرافیان تیم، جام را ناگزیر به خانهاش برد!
جادوگر ۱۶ روز وقت دارد برای فینال سوپر جام مقابل پرسپولیس، تیمش را آماده کند. حتماً در ازای اعتبار و سابقهای که به نفت میدهد، تضمین کافی از مدیران جدید باشگاه گرفته است. اسم کریمی باعث رونق لیگ میشود؛ نفت هر شهری برود یا در تهران مقابل سرخابیها قرار گیرد، جذابیت چندین برابری را در لیگ برتر ایجاد خواهد کرد.
اما وجود علی کریمی در نفت، به خود کریمی چه میرسد؟ فعلاً هیچ چی. یک ماه هم وقت ندارد تا آغاز لیگ. در بازاری که حتی درجه دو ها را میلیاردی بردهاند، تیمش با وجود سهمیه لیگ قهرمانان، هنوز بسته نشده و فرصت بدنسازی نیز نخواهد داشت.
به عنوان ستاره، در مربیگری راه مارادونا را خواهد رفت یا سیمئونه؟ از همدورهایها، خداداد راه مارادونا را رفت و بازیکن ماند. مثل روحیات خود علی، وقتی برای جام ملتها به کادر فنی تیم ملی پیوست. کریمی کنار کیروش بازیکن بود هنوز.
بازیکنان بزرگ هنگامی مربیان بزرگی خواهند شد که رنج ساختن شخصیت تازه را به جان بخرند. دقیقهها برای کریمی غنیمت است. بنای شخصیت مستقل مربیگری، هزار شرط دارد. مثلاً باید بتوانی دوستانی که برای دستیاری صف بستهاند را نادیده بگیری. دوستیهای دوران بازیگری، دشمنان دوران مربیگریاند.
مشتاقانه منتظر رونمایی از شمایل کریمی هستیم روی صندلی داغ. آیا تیم منضبطی خواهد داشت؟ فرم بازی مورد علاقهاش چیست؟ آرایش تیمش در دفاع و حمله، جوانان دستپروردهاش، هوشمندیاش در مقابله با ایدههای تیم مقابل، رفتارش بعد از دو شکست متوالی، واکنشهایش نسبت به اشتباه داور، و... کریمی به خوبی میداند که علیمنصور از همین نفت به سرمربیگری استقلال رسید.