او سال گذشته با منصوریان هم مذاکراتی داشت. سرمربی استقلال شخصا با پژمان تماس گرفت و گفت دوست دارد او به استقلال بیاید. منتظری هم گفت خودش علاقه دارد این اتفاق بیفتد، ولی بعید است باشگاه الاهلی با جداییاش موافقت کند. در نهایت او در قطر ماند و نتوانست به استقلال بازگردد. منتظری کمی بعد در دو گفتوگوی مجزا اعلام کرد استقلال خانه اوست و قطعا هر زمانی قراردادش در قطر تمام شود، به خانهاش برمیگردد و نیازی هم به دعوتنامه ندارد. ولی ظاهرا این بازیکن کاملا در اشتباه بود، چراکه این روزها اگر سراغ هر استقلالی بروید و در این باره از او بپرسید، میگوید: او اگر هم بخواهد نمیتواند برگردد!
ولی ماجرا چیست؟ آیا واقعا پژمان نمیتواند برگردد؟ پاسخ این سوال مثبت است و دلیل روشنی دارد. پژمان با منصوریان مشکلی ندارد ولی مشکلاتی عدیده با یکی از بازیکنان تیم دارد که در سالهای اخیر میگویند قدرتش بیشتر از یک بازیکن است. منتظری با بازیکن فوق بر سر بازوبند کاپیتانی به مشکل خورد. در فصلی که قلعهنویی همه نامیها را دور هم جمع کرده بود، آن بازیکن ادعا داشت باید بازوبند را ببندد. او حتی با مدیران باشگاه هم در این باره حرف زده بود، ولی پژمان منتظری تمام برنامههایش را به هم ریخت. در ماجرای کاپیتانی، پژمان از مجتبی جباری حمایت کرد تا بازیکن فوق به هدفش نرسد. از آن روز گفته میشد آنها مشکلات عدیدهای دارند و بهتر است دیگر با هم کار نکنند. حالا درست در روزهایی که شایعه بازگشت منتظری به استقلال شنیده میشود، بعضیها از داخل تیم میگویند امکان بازگشت او وجود ندارد، چراکه پژمان و بعضیها با هم نمیسازند!
خبرهای رسیده همچنین حکایت از آن دارد که منصوریان هم بیخیال بازگرداندن پژمان منتظری شده است. در هر صورت حضور او با توجه به جایگاه ثابتش در تیم ملی میتواند به استقلال کمک زیادی کند. اگر پژمان به این تیم ملحق شود، تعدادی ملیپوشهای استقلال هم در جام جهانی بیشتر خواهد شد، ولی تا این لحظه منصوریان نمیخواهد یا نگذاشتهاند فکری درباره بازگشت منتظری کند.