استقلال می توانست الریان را شکست دهد اگر این نکته را رعایت میشد

استقلال روی ضعف‌های آشکار خط دفاعی‌اش دو گل از الریان دریافت کرد. ضعف‌هایی که در بازی‌های لیگ چندان نمود پیدا نکرده بود. به خصوص گل دوم الریان روی حرکتی به ثمر رسید که یکی دو بار دیگر مشابه آن در نیمه دوم نیز تکرار شد و هر دو بار حسین حسینی مانع از باز شدن دروازه تیمش شد. اما در مقابل حملات سرعتی و برق‌آسای الریان، استقلال بیشتر از حریفش میدان‌دار و صاحب توپ بود. همان نیمه اول مشخص شد که مدافعان الریان روی پاس‌های تند و سرعتی از کناره‌ها ضعف‌های آشکاری دارند و به همین دلیل شفر در نیمه دوم مامه بلندقامت را جایگزین جابر انصاری کرد تا با دو مهاجم نوک سرزن و فیزیکی برای فتح دروازه حریف اقدام کند. شفر مطمئنا بردن بازی به کناره‌ها و ارسال‌های دقیق و دارای سرعت مناسب را به شاگردانش توصیه کرده بود اما مشکل استقلال در این بود که نتوانست سانترهای دقیق کافی و مناسبی را به روی دروازه الریان بریزد. استقلال موفق شد به خوبی کناره های الریان را باز کند اما از آن در جهت ارسال سانترهای مناسب بهره نبرد. ضمن اینکه چند باری نیز به خوبی پاس‌های زمینی و در عمق نیز که کناره‌های محوطه جریمه را هدف گرفته بود برای مهاجمان استقلال ارسال شد.

استقلال حتی می‌توانست برنده بازی با الریان باشد اگر بیشتر و دقیق‌تر سانتر می‌کرد. با این حال بازی خوب این تیم در حفظ توپ و به گردش در آوردن آن در دقایقی از بازی نشان از پیشرفت تاکتیکی این تیم داشت. اما ضعف اصلی استقلال در مقابل دو تیم دیگر قوی این گروه، خط دفاعی این تیم است که با پاس‌های تک‌ضرب و در حملات سرعتی راحت باز شد و شفر باید برای دو بازی بعد فکری برای آن بیندیشد.