تیم های ملی فوتبال ، فوتسال ، ساحلی و عملکردی قابل دفاع

فارغ از تمامی مشکلات موجود و ایرادات ساختاری در پیکره فوتبال کشور، قصد دارم نقاط مثبت کاری فدراسیون فوتبال را بیان کنم. بدون شک سال 95 را میبایست سال شکوفایی فوتبال، فوتبال ساحلی و فوتسال ایران دانست. سالی که هنوز ماه دهم آن به پایان نرسیده و شاهد صعود تیم ملی جوانان فوتبال به جام جهانی بوده ایم . تیم ملی فوتسال نیز شگفتی ساز شده و در رتبه سوم جام جهانی قرار گرفت و اگر تیم ملی فوتبال نیز، از خان آخر که همان 3 بازی ابتدایی دور برگشت است، با موفقیت عبور کند میبایست پیشاپیش صعودش به 2018 روسیه را جشن بگیرد و کلکسیون افتخارات فدراسیون فوتبال تکمیل شود .

حتی اثرات این پیشرفت به فوتبال پارالمپیک نیز سرایت کرده و همگان دیدند که در پارالمپیک، مردان غیرتمند ایران چگونه گل کاشتند .

در این میان نقش سرمربیان و کادر بادانش  و جوان این تیم ها، بیش از هر عامل دیگری در این موفقیت ها نقش داشته و در کنار این پارامترها، میتوان مدیریتی از نوع اصفهانی ها را بر فدراسیون، از دیگر عوامل این پیروزی ها دانست .

در هر صورت می بایست این موفقیت ها را به فال نیک گرفت، ولی فرو رفتن در خواب خرگوشی و دلخوش شدن به این موفقیت های آنی خودزنی محسوب شده و میبایست مربیان، فدارسیون و جامعه ورزشی در بحث پایه و زیرساخت ها و مدیریت پول در بحث ورزش و... بیش از پیش تلاش نمایند تا این کار را به سرمنزل مقصود برسانند، به گونه ای که این روند موفقیت در حد جرقه ای لحظه ای باقی نماند و به عادتی همیشگی و تکرار پذیر تبدیل شود .

نویسنده: محسن بابادی تحلیلگر و کارشناس فوتبال کشور