چند دلیل، عامل کمتر مورد انتقاد قرار گرفتن علیرضا منصوریان نسبت به مربیان قبلی استقلال

شکی نیست که اگر نتایج دو هفته ابتدایی لیگ امسال یا نتایج شش هفته اول لیگ پارسال را پرویز مظلومی، صمدمرفاوی و حتی امیر قلعه‌نویی می‌گرفت چه بسا شدیدترین انتقادات متوجه‌شان می‌شد. اما منصوریان تا حد زیادی توانسته خود را از انتقادات شدید برهاند آن هم در شرایطی که پرسپولیس در دو فصل اخیر نتایج خوبی گرفته است.

شاید بتوان مهمترین عامل این موضوع را در نوع نگاه هواداران استقلال به منصوریان دید. اغلب هواداران استقلال به منصوریان نه فقط به عنوان سرمربی که به عنوان کسی که قرار است تغییری بنیادی در سبک و نوع فوتبال استقلال بوجود آورد نگاه می‌کنند. این نوع نگاه فصل پیش و زمانی که مشخص شد منصوریان جانشین مظلومی می‌شود در بین اغلب هواداران استقلال وجود داشت اما نتایج استقلال با منصوریان و ضعف‌هایی که این مربی در کوچینگ و آماده‌سازی تاکتیکی استقلال نشان داد باعث شده تا از کسانی که به او ایمان دارند کاسته شود اما هنوز هم هواداران زیادی هستند که به منصوریان و اینکه او بلاخره پایه‌گذار تغییری اساسی در استقلال می‌شود ایمان دارند.

از طرفی دیگر منصوریان برخلاف مظلومی و مرفاوی چهره محبوبی در بین هواداران استقلال بوده است. میزان محبوبیت او در شروع سرمربیگری‌اش در استقلال چه بسا از میزان محبوبیت قلعه‌نویی در سال ۸۲ که سرمربی استقلال شد بیشتر است و این موضوع باعث شده تا هواداران استقلال در مورد او اغماض بیشتری به خرج دهند تا در مورد سایر مربیان.

همچنین منصوریان سعی کرده از طریق مصاحبه‌های خود، با به میان انداختن بحثی حاشیه‌ای، اذهان هواداران تیمش را از تمرکز بر کیفیت بازی تیمش منحرف کند. منصوریان تخصص ویژه‌ای در کم اهمیت جلوه دادن ناکامی‌های استقلال دارد و همواره موقع ناکامی از آینده صحبت می‌کند.

عامل دیگری که باعث مقبولیت منصوریان در استقلال شده،دو پیروزی او با نفت و استقلال در مقابل برانکو و پرسپولیس بوده است. بردن پرسپولیس با نفت در هفته بیست و هشتم لیگ پانزدهم باعث شد تا هواداران استقلال او را به چشم یک مربی با دانش و خلاق ببینند. ضمن اینکه برد فصل پیش در دربی نیز چنان کام هواداران استقلال را شیرین کرد که حاضرند به خاطرش چشم خود را بر برخی از ضعف‌های منصوریان در مربیگری ببندند.