شفر را قصاص قبل از جنایت نکنیم

فوتبال ما از مربیان آلمانی خاطرات خوبی ندارد. گده، لورانت، کوردس، کخ ، لیت بارسکی ، سوبل و... فقط نمونه هایی از مربیان ناموفق آلمانی فوتبال ما بوده اند.در مورد چرایی عدم موفقیت انها می شود دهها مورد را ذکر کرد.اما اینکه همه مربیان را به یک چشم ببینیم و همه را با یک چوب بزنیم نه منطقی است و نه پسندیده.

استقلال به جیبش نگاه کرد و با توجه به شرایط موجود شفر را برگزید. اینکه استقلال بالاخره از چرخه مربیان داخلی خارج شد خود اتفاق ویژه ایست . با شرایطی که امروز استقلال دارد هواداران این تیم نگاه مثبتی به شفر ندارند.

اما مگر همین هواداران نگاه مثبتی به آمدن منصوریان نداشتند ؟ عاقبت منصوریان چه شد؟

در فوتبال هیچ قانونی همیشه پایدار نیست. چه بسیار مربیانی بودند که علیرغم کارنامه خوب در تیمی به بن بست رسیدند و چه بسیار مربیانی بودند که برخلاف انتظار عمومی حدنصابها را جابجا کردند و موفق عمل کردند.

اینکه مربیان آلمانی در ایران کارنامه خوبی ندارند یک واقعیت است و آمار هیچ وقت دروغ نمی گوید شاید شفر بتواند خلاف ان را ثابت کند چرا که استقلال هم ابزار بزرگی را دارد و هم اسباب آن را.

به وینفرد شفر آلمانی با اون موهای سپید و افشانش خوشامد می گوییم . به این امید که استقلال را خیلی زودبه جایگاه واقعی اش برساند چرا که اینجا مردمی داریم که خیلی صبور نیستند . انها هم نتیجه می خواهند هم اثر گذاری و فوتبال زیبا و البته او هم از آبیها انتظار حمایت دارد.