مشکل بزرگتر پرسپولیس، حتی اگر طارمی بماند

با پایان یافتن مهلت طارمی برای معرفی مشتری اروپایی‌اش، حالا احتمال باقی ماندن این بازیکن در پرسپولیس افزایش پیدا کرده است؛ اتفاقی که اگر نهایی شود، می‌تواند آرزوی در اختیار داشتن زوج طارمی- منشا را برای هواداران بدل به حقیقت کند. این دو بازیکن فصل گذشته روی هم 33گل به ثمر رساندند و به همین دلیل هم روی کاغذ زوجی مرگبار و دست‌نیافتنی به نظر می‌رسند. با این حال نباید فراموش کنیم در فوتبال همیشه قرار نیست معادلات کاغذ به زمین بازی هم انتقال پیدا کند. بنابراین موفقیت زوج طارمی و منشا تضمین‌شده نیست؛ به‌خصوص که آنها فصل آینده اگر کنار هم بازی کنند، رقابت داخلی شدیدی هم برای آقای گلی خواهند داشت.

چه کسی قربانی می‌شود؟

اگرچه پرسپولیس برانکو روی کاغذ با دو مهاجم بازی می‌کند، اما همیشه یکی از این دو نفر کمی دورتر از دروازه و در نقش فوروارد مکمل به میدان می‌روند. در لیگ پانزدهم علی علیپور در نقش مهاجم سایه پشت سر طارمی بازی کرد و در لیگ شانزدهم نیز این ماموریت به وحید امیری سپرده شد. حکایت منشا اما فرق می‌کند. او هیچکدام از خصوصیات مهاجمان سایه را ندارد؛ نه مثل علیپور می‌تواند ضربات سر اول را بزند و نه مثل وحید امیری پا به توپ و تکنیکی است. منشا دقیقا از شرایط مهاجمان نوک برخوردار است و نان چارچوب‌شناسی‌اش را می‌خورد. در این شرایط منطقی نیست که این بازیکن دور از دروازه بازی کند. از سوی دیگر مهدی طارمی هم با وجود همه فرصت‌سوزی‌هایش، دو دوره متوالی آقای گل لیگ شده و کلی در این مورد ادعایش می‌شود. او آنقدر روی کسب عنوان آقای گلی حساسیت دارد که اواخر فصل گذشته بارها با همبازیانش دچار چالش شد؛ از جمله در بازی با پدیده که حتی گلزنی فرشاد احمدزاده را هم تحمل نکرد و به او گفت: «چرا پاس ندادی!» روی کاغذ از بین منشا و طارمی، قطعا ستاره بوشهری گزینه مناسب‌تری برای بازی در نقش مهاجم مکمل است؛ به‌خصوص که او در تیم ملی هم به عنوان وینگر به میدان می‌رود و پشت سر سردار آزمون حضور دارد. با این وجود باید دید آیا طارمی به راحتی قبول می‌کند خودش را قربانی تیم کند و شخصا به منشا برای تصاحب عنوان آقای گلی یاری برساند؟ خیلی خوشبینانه است اگر بگوییم صددرصد همینطور خواهد بود!

مسی و سوارس را فراموش کنید

گاهی در سطح اول فوتبال دنیا هم اتفاق می‌افتد که دو نفر از یک تیم برای کسب عنوان آقای گلی کل لیگ با هم رقابت کنند. آخرین نمونه‌اش هم مربوط به لیگ فصل گذشته اسپانیا و دوئل مسی و سوارس برای کسب عنوان آقای گلی بود. در نهایت هم مسی با 37گل، سوارس 28گله را جا گذاشت و بهترین گلزن لالیگا شد. در بارسا این رقابت هرگز به تیم ضربه نزد، چرا که هر دو بازیکن درک کاملی از اولویت منافع گروهی به مصالح شخصی داشتند و به شدت هم با هم رفیق بودند. به علاوه ما داریم در مورد نابغه‌ای به نام مسی حرف می‌زنیم که فاصله‌ها برایش معنای خاصی ندارند. او پارسال هم پشت سر سوارس بازی کرد، اما 9گل بیشتر از او زد و آقای گل شد. در مورد منشا و طارمی اما اگر این درک متقابل شکل نگیرد و طارمی انعطافی بیشتر از آنچه از او سراغ داریم نشان ندهد، قطعا تنش‌های زیادی به وجود خواهد آمد.