پرسپولیس در لیگ شانزدهم بیرقیب بود. به عنوان مدعی اصلی وارد مسابقات شد، از همان اول صدرنشین بود و بعد از فاصله گرفتن از تراکتورسازی، بدون اینکه تهدید دیگری در مسیرش داشته باشد، سه هفته مانده به پایان قهرمان شد.
درباره نقش برانکو و چند بازیکن کلیدی پرسپولیس در این قهرمانی بارها صحبت شده، ولی نباید از برنامهریزی مناسب باشگاه برای قهرمانی غافل شد، امتیازی که بسیاری از رقیبان از آن بیبهره بودند. پرسپولیس بعد از نایبقهرمانی لیگ پانزدهم، کادر فنی و استخوانبندیاش را حفظ کرد و خیلی زود مهرههایی که لازم داشت را به تیم اضافه کرد. برای رقیبان پرسپولیس اما دوره گذار طولانی شد و زمان ارزشمند زیادی را برای تغییرات در کادر فنی و ترکیب تیم هدر دادند. مثلا استقلال و سپاهان که هفتههای اول درگیر آزمایش و خطا بودند و خیلی زود از کورس قهرمانی کنار رفتند.
اگر مدعیان میخواهند لیگ هفدهم به سرنوشت لیگ قبلی دچار نشود و رقابتیتر باشد، باشگاهها باید از همین حالا برنامهریزی را شروع کنند. وزیر ورزش هفته گذشته تاکید کرد که وضعیت هیات مدیره استقلال و پرسپولیس بعد از انتخابات ریاستجمهوری مشخص خواهد شد. انتخاب هیات مدیره در سریعترین زمان ممکن به این دو باشگاه اجازه میدهد برنامهشان برای فصل آینده را شروع کنند و از رقیبان عقب نمانند.
این بار سرمربی استقلال مشخص است، ولی باشگاه باید هرچه زودتر به دنبال تمدید قرارداد بازیکنان کلیدی باشد. پرسپولیس هم اگر میخواهد زحمات دو سال گذشته باشگاه هدر نرود، باید قرارداد برانکو را تمدید و بازیکنان مورد نیاز را جذب کند. این در مورد بقیه هم صدق میکند. سپاهان که از ناکامی فصل گذشته درس گرفته، خیلی زود سراغ کرانچار رفت تا از مدعیان قهرمانی عقب نماند. کار تراکتورسازی اما برای فصل آینده با توجه به محرومیت از نقل و انتقالات سختتر است. این هشدار برای تیمهای میانه جدول هم وجود دارد و اگر نمیخواهند در منطقه سقوط باشند، باید هرچه زودتر دست به کار شوند. وضعیت سپیدرود و پارس جنوبی، دو تازهوارد لیگ هم حساستر است و آنها فرصتی برای اشتباه و کمکاری ندارند.