کی روش یا برانکو؟ بیایید قضاوت نکنیم!

یک/ ما خوبیم. این "ما" بر می گردد به تیم ملی فوتبالمان که محصول نقشه های کی روش است. بدون صعود و با صعود، این تیم منظم ترین و صحیح ترین تیم ملی فوتبالمان است. خبری از یاغی گری ستاره های آنچنانی درش نیست. سربازانش سرشان را می اندازند پایین و طبقه نقشه حرکت می کنند. بی آنکه سر هم منت بگذارند و برای هم خط و نشان بکشند. اغلب متوسط‌ها (در مقایسه با ستاره‌ها) دور هم جمع شده اند و گوش به فرمان یک ژنرال نان و ماستشان را می خورند و وظیفه شان را انجام می دهند. سربازانی که در طول تاریخ همواره متهم شده اند از فرط بچه ننگی طاقت اردوهای طولانی مدت و دوری از مادر و زن و بچه ندارند، اما با کی روش و تن دادن به نظام حرفه ای نشان داده اند جز فوتبال به چیز دیگری فکر نمی‌کنند. اغلبشان آنقدر بزرگ شده اند که در تیمهای دور از وطن و خانه شان بازی کنند و پوست بیاندازند و تن به سرما و گرمای غریبی بدهند و از آن لوسی و بچه ننه گی تاریخی فاصله بگیرند.

دو/ ما خوبیم. این "ما" بر می‌گردد به تیم پرسپولیس. صرف نظر از اینکه قهرمان بشود یا نشود، پرسپولیس این دو سال، تیم خوبی بوده و هست. تیمی متشکل از جوانان کم نام و نشان که در این دو سال چنان اسم و رسمی در کرده اند که کسی به یاد نمی آورد آنها پیش از این یار تعویضی بوده اند( طارمی ) ، سکو نشین بوده اند( مسلمان)، فیکس تیم ملی نبوده اند( بیرانوند و رضاییان ) ، اصلن در فهرست تیم ملی نبوده اند( انصاری و طارمی و کمال) ، اما با نقشه های برانکو به این مهم دست یافته اند. آنها با برنامه های برانکو و حضور در پرسپولیس ستاره و ستاره تر شده اند. با همه این حرفها و بار سنگین و بد بار ستاره گی، اما به خواسته های برانکو تن داده اند و اغلب مواقع درخشیده اند و هواداران پرسپولیس را شاد و راضی کرده اند. حتا در باخت . سال گذشته مفت قهرمانی را از دست دادند، اما تشویق شدند. امسال دربی را واگذار کردند، اما تشویق شدند. اینها نتیجه حضور برانکو است. مربی ای که توانسته دانشش را به شاگردانش منتقل کند و از همه مهمتر اعتماد آنها و تماشاگران را به دست بیاورد.

سه/ کی روش یا برانکو؟ حق با کدام است؟ بیاید در سال جدید قرار بگذاریم به بعضی از سوالها جواب ندهیم. بیایید قول بدهیم دست کم بعضی وقتها قضاوت نکنیم. آنها دعوا می کنند، اما وقت عمل که می رسد و در تدارک تیمشان همه تلاش و داشته هایشان را به کار می گیرند که بهترین را به نمایش بگذارند. هر دو هم بهترین ها را تا اینجا به نمایش گذاشته اند. دعوا باعث نشده تمرکزشان را از دست بدهند و کم بگذارند. شاید بهترین راه این است تعداد برانکو ها و کی روش ها را در فوتبالمان زیاد کنیم. بازگشت کرانچار را به فال نیک بگیریم و راه را برای حضور دیگرانی در سطح آنها و یا حتا بالاتر باز کنیم. و البته پشتشان بایستیم.