در مدارس فوتبال چه چیزی را جایگزین "کاور" نمائیم؟

1 . ایجاد نظم و انضباط گروهی در محیط آموزشی .

2 . تشخیص بازیکنان خودی از غیرخودی در تمرین و مسابقه.

3 . آموزش پذیرفتن تفاوت ها و قوانین استفاده از تجهیزات ورزشی .

4 . ....

البته استفاده از کاور ضعف هایی نیز دارد . بایست توجه داشت که کاور ، ماهیتی صرفا تشخیصی/شناسایی داشته و در ارتقا داشته های فنی بازیکن تاثیر چندانی ندارد . اگر هم موثر باشد ، این تاثیر عمدتا غیر مستقیم است و نه مستقیم . (( کاور این ابزار کمک آموزشی لعنتی )) ، بازیکن را تنبل بار آورده و کاری می کند که آن بازیکن ، جهت شناسایی هم تیمی هایش دیگر تلاشی از خود نشان ندهد . (( در حقیقت ، کاور این خیانت آشکار را در حقش مرتکب شده نه هیچ کس دیگری )) . از دیگر معایب مهم کاور این است که در موارد مهمی همچون (( سربالا بازی کردن بازیکن ، تسلط بر محیط اطراف ( آگاهی محیطی ) و افزایش شعاع دید وی )) تاثیر چندانی ندارد . اندیشیدن به تمامی این نقایص سبب شده بود که در جستجوی راه چاره و جایگزینی مناسب برای کاور ، مدت ها با خود کلنجار رفته که چه چیزی را استفاده کنم که هم اهداف کاور را دنبال نماید و هم با برطرف نمودن نقایص کاور ، آنها را به نقطه ی قوت تبدیل نموده و سبب بازنشستگی کاور شود ؟ (( پس از مدتی به نتیجه جالبی رسیدم )) که آن را در اختیار شما نیز قرار خواهم داد . بعنوان پیشنهادی طلایی ، به تمامی مدیران و مربیان مدارس فوتبال توصیه میکنم از (( هدبند های رنگی جهت تمرین ، بازی و مسابقه )) استفاده نمایند . چرا که در قیاس با کاور ، استفاده از این هدبند ها مزایای فراوانی دارد . از جمله :

1 . هزینه تهیه اش برای مدیران و مربیان مدارس فوتبال بسیار ناچیز و جزئی است .

2 . حمل ، استفاده ، جمع آوری و نظافت آن راحت تر است .

3 . در افزایش شعاع دید ، بالا بردن قدرت تشخیص ، آموزش بازی با سری بالا ، افزایش ضریب هوشیاری و دقت ، کاهش اشتباهات ، افزایش بازی خوانی و...بسیار موثر است .

4 . آگاهی محیطی را بالا برده و بازیکن را مسولیت پذیر تر بار می آورد . 

نحوه کاربرد این هدبند ها بصورتی است که تمامی بازیکنان لباس یکدست و هم رنگ پوشیده و تنها وجه تمایز آنان هدبند های رنگی باشد . 

پس با این تفاسیر ، هرگاه دو  تیم که بازی 5 در مقابل 5 ( یا 5*5 ) و یا تمرینات گروهی را انجام می دهند ، میبایست البسه تمامی بازیکنان هم رنگ ( مثلا سفید ، قرمز ، آبی یا رنگ های دیگر ) بوده ولی 5 نفر از آنان هدبند آبی و  5 نفر مقابل هدبند قرمز استفاده نمایند .

مهمترین حسن استفاده از این روش ، این است که بازیکن از سنین پایه بازی با سری بالا را خود بخود آموخته و برای دیدن یار همدسته یا رقیب ، دیگر مجبور نیست سرش را پایین گرفته و با تشخیص رنگ کاور وی را شناسایی نماید ، بلکه از طریق دیدن پیشانی بند وی به این خواسته می رسد  . پس با مقایسه ای منطقی مابین (( مکان استقرار هدبند و کاور )) ، به این نتیجه میرسیم که بازیکن با استفاده هدبند ، حداقل 25 سانتیمتر بالاتر را نگاه کرده که با تعمیم این موضوع به فواصل دوردست ، میدان دید نهایی اش بیش از 20 متر افزایش می یابد .

بنده سالها به این سبک کار کرده و نتایج مطلوبی نیز گرفته ام . به تمامی مربیان عزیز نیز سفارش میکنم حتما از این روش استفاده نمایند . مطمئنا ضرر نخواهند کرد .

نویسنده: محسن بابادی(کارشناس و مربی رده های پایه فوتبال کشور)