ذوب‌آهن به امید جبران به مصاف تراکتور می رود

تیم علی منصوریان اولین بازی خانگی خود را باخته و در دومین دیدار هم در خانه حریف متوقف شد و برای شروع خوب نیازمند است که این بازی را با پیروزی پشت‌سر بگذارد. در آن سوی میدان، اما تراکتور به خوبی می‌داند نتیجه‌ای غیر از کسب سه امتیاز این تیم را در همان هفته‌های ابتدایی از کورس قهرمانی عقب خواهند انداخت.

انگیزه‌های دو تیم برای کسب سه امتیاز، بازی را تبدیل به یک بازی زیبا خواهد کرد. همان‌طور که بازی ذوب‌آهن برابر سایپا تبدیل به فوتبال تماشایی شد. ابتدا این تیم ذوب‌آهن بود که ۲ گل زد و در ادامه سایپا ۳ بار به گل رسید و در نهایت بازی را برد. این نتیجه بدین معنی است که تیم ذوب‌آهن برابر حریفان ارائه‌گر بازی تهاجمی است و به تیم حریف هم اجازه بازی هجومی را می‌دهد. این یک اتفاق خوب است به این دلیل که باعث زیبایی‌های بازی‌های لیگ برتر می‌شود. فوتبال زیبا ادای دین باشگاه‌ها به تماشاگران است.

یکی از حسن‌های تیم ذوب‌آهن این است که در صورت عدم موفقیت در نتیجه گیری از سوی تماشاگران خود تحت فشار قرار نمی‌گیرد به این خاطر که یک تیم کم‌تماشاگر است و این به کادر فنی اجازه می‌دهد به خوبی حتی در صورت کسب نتیجه بد هم ریکاوری روحی و روانی کند، اما در آن سوی میدان تراکتور از سوی تماشاگرانش تحت فشار است و دیدید که فصل گذشته به دلیل عدم موفقیت در قهرمانی با چالش درگیری با بازیکنان مواجه شد. البته که می‌شود نیمه پر لیوان را دید و گفت تماشاگران برای تیم ایجاد انگیزه و ایجاد مسئولیت می‌کنند و این در نتیجه گیری به تیم کمک می‌کند.

جدا از حساسیت‌های این بازی باید گفت نکته‌ای که به دو تیم برای رسیدن به هدف کمک می‌کند ارائه بازی تهاجمی است. بازی دفاعی تنها موجب گل نخوردن می‌شود و برای رسیدن به هدف باید تهاجمی بازی کرد. طبیعتاً تیمی که تهاجمی‌تر بازی می‌کند صاحب موقعیت‌های بیشتری می‌شود و شانس بیشتری برای رسیدن به پیروزی خواهد داشت.