در این میان باشگاه استقلال واکنشی تند به رفتن کاوه نشان داد اما مجموعه باشگاه پرسپولیس فعلا هیچ عکسالعملی به ماجرا نشان نداده و به نوعی با آن کنار آمده است. این اتفاق درحالی رخ میدهد که بنا به دلایل متعدد به نظر میرسد نوع کاری که سروش با پرسپولیس کرد خیلی بدتر و قابل ملامتتر از رفتار کاوه با استقلالیها بود. این درست که هردو بازیکن «آزاد» بودند که بروند اما اگر معیارهای عرفی را ملاک قرار بدهیم، قطعا کار کاوه قابل دفاعتر بوده است.
کاوه یک سال کامل در استقلال بازی کرد و پس از آن از این تیم رفت. در حالی که سروش رفیعی که بعد از کلی هیاهو به پرسپولیس پیوسته بود، فقط نیمفصل یا 140روز برای این تیم توپ زد.
کاوه در حالی از استقلال جدا شد که این باشگاه در پست او چند بازیکن جدید و مهم مثل شهباززاده و بیتسعید را گرفته بود. سروش اما در حالی رفت که پرسپولیس جذب هیچ هافبک توپپخشکنی را در دستور کارش نداشت و رو به ترمیم نقاط ضعفش در سایر پستها آورده بود. تنها هافبک جدید قرمزها سیامک نعمتی است که او هم اصالتا وینگر چپ به حساب میآید.
اولویت اصلی کاوه رسیدن به تیم ملی است. او با همین اولویت استقلالی شد و حالا هم با همین هدف به شارلوای بلژیک پیوسته است. این در حالی است که سروش رفیعی فقط مسائل مالی را مد نظر قرار داد و در 25سالگی برای کسب ثروت بیشتر سراغ بازی در کشورهای عربی رفت.
کاوه به سرعت با باشگاه جدیدش توافق کرد و تصاویر مربوط به حضورش در شارلوا را روی اینستاگرام گذاشت، در حالی که فعلا مقامات الخور قطر توافق نهایی با سروش رفیعی را رد میکنند. در حقیقت او ابتدا از پرسپولیس اعلام جدایی کرده و بعد تازه دنبال تیم است.
کاوه رضایی در شرایطی استقلال را ترک کرد که این تیم از چارچوب مسابقات لیگ قهرمانان آسیا حذف شده بود. سروش اما در حالی از پرسپولیس رفت که سرخها به جمع 8تیم برتر آسیا راه یافته بودند و او میتوانست کمک زیادی به این تیم بکند.
کاوه رضایی پارسال با استقلال قرارداد یک میلیارد و 600میلیونی بست و ظاهرا امسال هم مشکلی برای دریافت دستمزد مشابه نداشت. سروش اما در روزهایی به پرسپولیس پیوست که حسین هدایی در دسترس بود و در روزهایی از این تیم جدا شد که هدایتی در دسترس نیست!
کاوه برای پیوستن به استقلال شرط ویژهای نداشت اما رفیعی دریافت پیراهن بایگانیشده شماره7 را مدنظر قرار داد و این پیراهن را 4ماه بعد از خروج از بایگانی، رها کرد و رفت.