،منصوریان در اواسط فصل قبل از سیستم ۲-۴-۴ مورد علاقهاش دست کشید و به ۱-۳-۲-۴ روی آورد. همین تغییر ظاهرا کوچک به مربی استقلال کمک کرد که از مهرههایش بهترین کارآیی را بگیرد و هرچند نتوانست تیموریان و جباروف را جذب کند، باز هم آنقدر بازیکن جوان و مستعد داشت که بتواند تیمی که زیبا فوتبال بازی کند بسازد.
کلید این تغییرات اضافه شدن نورافکن به خط میانی بود. مدتی طول کشید تا این هافبک جوان به بازی در لیگ برتر عادت کند، ولی او در آن هفتهها آنقدر خوب بود که در پایان فصل به عنوان پدیده لیگ شناخته شد.
نورافکن که در نیمفصل اول لیگ شانزدهم جایی در برنامههای منصوریان نداشت، آخرین گزینه این مربی برای پر کردن این حفره حیاتی بود و جواب این اعتماد را به بهترین شکل داد.
او همان نقشی را دارد که دو فصل قبل روزبه چشمی بر عهده داشت و یکی از مردان کلیدی مظلومی در صدرنشینی استقلال بود، ولی از روزی که رباطش پاره شد، نتایج تیم هم افت کرد تا در نهایت به رتبه سوم برسد.
با اینحساب زوج نورافکن و چشمی میتواند به یکی از جوانترین و بهترین زوج های تاریخ خط میانی تاریخ استقلال تبدیل شود و منصوریان با بازگشت ابراهیمی به ترکیب استقلال نباید دست به تغییر این زوج بزند.